Maria Elikowska-Winkler


Maria Elikowska-Winkler, urodzona w 1951 roku w Poznaniu, jest osobą niezwykle znaczącą dla serbołużyckiej społeczności. Jako działaczka promująca kulturę oraz język dolnołużycki, jej zaangażowanie ma ogromne znaczenie dla zachowania i rozwoju lokalnych tradycji.

Pani Elikowska-Winkler, pochodząca z polskiej rodziny, łączy w sobie elementy różnych kultur, co czyni jej działalność wyjątkową. Jej prace przyczyniają się do ożywienia kultury dolnołużyckiej oraz wspierają propagowanie języka, który jest niezwykle istotny dla tożsamości tej społeczności.

Życiorys

Maria Elikowska-Winkler, filolog-germanista z wykształcenia, w 1981 roku podjęła decyzję o przeniesieniu się do Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Początkowo jej działalność edukacyjna dotyczyła języka polskiego, ale wkrótce skoncentrowała się na nauczaniu języka dolnołużyckiego w Dešank/Dissenchen.

W 1990 roku podjęła innowacyjną inicjatywę, zakładając szkołę, w której nauczany był język dolnołużycki. Dwa lata później, w 1992 roku, przekształciła tę placówkę w Szkołę Języka i Kultury Dolnołużyckiej (Šula za serbsku rec i kulturu), z siedzibą w Chociebużu, gdzie pełni rolę dyrektorki.

Elikowska-Winkler jest uważana za jedną z najbardziej zaangażowanych propagatorek języka dolnołużyckiego. Jest autorką programów mających na celu jego naukę oraz promocję. W swojej pracy współpracuje m.in. z Uniwersytetem Viadrina, a także z centrum programu językowego „WITAJ”, co znacząco wpływa na rozwój i popularyzację tego języka.

Nagrody

W 1997 roku, Maria Elikowska-Winkler została wyróżniona nagrodą przyznawaną przez polskiego Ministra Kultury i Sztuki.

W 2001 roku uzyskała odznaczenie w postaci Krzyża Zasługi, którym wyróżnił ją polski Minister Edukacji.

Rok później, w 2002, szkoła, którą kierowała, zdobyła znaczące uznanie, otrzymując European Language Seal.

Od 2004 roku Maria Elikowska działa jako członek Rady Serbołużyckiej w parlamencie Brandenburgii.

Przypisy

  1. a b RomanR. Tomczak RomanR., Maria Łużyczanka, „Gość Legnicki”, 12.09.2010 r., s. 4–5.
  2. hak, 15 lat Szkoły Języka i Kultury Łużyckiej [online], Gazeta Lubuska, 09.11.2007 r. [dostęp 30.05.2019 r.]

Oceń: Maria Elikowska-Winkler

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:25