Jan Gałęski

Po ukończeniu sześciu klas szkoły podstawowej, jego kariera zawodowa rozpoczęła się od pracy sezonowej przy robotach ziemnych. Już od 1927 roku stał się aktywnym członkiem Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK), przekształconego w 1930 roku w Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej (KZMP). Między 1930 a 1932 rokiem pełnił funkcję sekretarza komórki KZMP, z siedzibą w dzielnicy Poznań-Górczyn. W latach 1927-1931 działał też w Polskiej Partii Socjalistycznej-Lewicy (PPS-Lewica), gdzie pełnił rolę skarbnika w miejscowości Górczyn. Równocześnie stał się zaangażowanym działaczem Towarzystwa Oświaty Robotniczej "Świt" oraz Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie (MOPR).

W 1928 roku wziął udział w kampanii wyborczej do sejmu, gdzie jako agitator promował listę Radykalnych Socjalistów. Niestety, jego działalność nie pozostała bez echa; w 1930 roku, wraz z innymi działaczami PPS-Lewicy, został aresztowany. Po trzech miesiącach, 12 lipca 1930 roku, został zwolniony z braku dowodów.

W okresie 1932-1938 działał w Komunistycznej Partii Polski (KPP), biorąc udział w wielu jej akcjach. Był kilkakrotnie aresztowany prewencyjnie w oczekiwaniu na obchody święta 1 maja w latach 1932, 1934 i 1936. Podczas II wojny światowej pracował w firmie budowlanej w Poznaniu. Po wyzwoleniu, w lutym 1945 roku, dołączył do Polskiej Partii Robotniczej (PPR).

W nowej partii objął stanowisko pełnomocnika Komitetu Wojewódzkiego PPR ds. aprowizacji miasta Poznania. Pracował również nad reformą rolną w województwie poznańskim. Od lipca 1946 do 1956 roku był pracownikiem Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (WUBP) w Poznaniu. Po zakończeniu pracy w WUBP, otrzymał rentę dla zasłużonych.

Za swoje zasługi został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ostatecznie odszedł z tego świata, a jego miejsce wiecznego spoczynku znajduje się na Cmentarzu na Junikowie w Poznaniu.