Jerzy Bytnerowicz, urodzony 5 stycznia 1919 roku w Poznaniu, był nie tylko ważną postacią w historii Słupska, ale również pionierem, który wpłynął na wiele aspektów życia społecznego i administracyjnego w tym mieście. Jego działalność w Słupsku zyskała uznanie, a jego imię pozostaje w pamięci mieszkańców do dziś.
Zakres jego działalności obejmował organizację administracji państwowej i gospodarczej, a także kulturalnej w Słupsku. Dzięki jego wysiłkom, miasto mogło rozwijać się w trudnych powojennych czasach, a jego inicjatywy wpłynęły na poprawę jakości życia mieszkańców.
W 1994 roku Jerzy Bytnerowicz został uhonorowany tytułem Honorowego Obywatela Miasta Słupska, co stanowi symbol jego znaczenia dla lokalnej społeczności. Jego wkład w życie Słupska oraz zaangażowanie w sprawy społeczne zostały docenione, a jego dziedzictwo pozostaje aktualne po dziś dzień.
Życiorys
Jerzy Bytnerowicz, postać niezwykle zasłużona dla Słupska, przybył do tego miasta w 1945 roku. Wkrótce po swoim przyjeździe podjął działania na rzecz organizacji samorządu mieszkańców. Jego koncepcja samorządu okazała się na tyle nowatorska, że została zastosowana w różnych regionach Polski.
W latach czterdziestych XX wieku pełnił rolę koordynatora Zakładu Odgruzowywania Miasta, a później zastąpił go w roli sekretarza Społecznego Komitetu Odbudowy Stolicy i Kraju. W trakcie swojej działalności przyczynił się do restytucji kilku kluczowych obiektów, w tym Zamku Książąt Pomorskich, Nowej Bramy oraz Teatru Dramatycznego. Za jego kadencji zawiązała się także współpraca pomiędzy Słupskiem a Łodzią, co miało znaczący wpływ na rozwój obu miast po wojnie.
W 1964 roku Bytnerowicz zainicjował powołanie Słupskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego (STSK), gdzie najpierw piastował funkcję wiceprezesa, a od 1983 roku prezesa. W 1967 roku objął przewodnictwo Zespołu Organizacyjnego, który zorganizował Festiwal Pianistyki Polskiej, uznawany za najważniejszą imprezę muzyczną w regionie. Dodatkowo był współorganizatorem Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej oraz Słupskich Koncertów Kameralnych. Jego zaangażowanie doprowadziło również do powstania Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego w Słupsku.
Bytnerowicz aktywnie uczestniczył w życiu społecznym Słupska, pełniąc liczne funkcje, w tym naczelnika Wydziału Organizacyjno-Prawnego oraz dyrektora Biura Rady Narodowej. W latach 1979–1984 był radnym Miejskiej Rady Narodowej, członkiem prezydium, a później niezależnym przewodniczącym, na którego czołowej roli odcisnęły piętno działania opozycji demokratycznej.
W uznaniu jego wkładu w życie społeczne oraz działalność kulturalną, Jerzy Bytnerowicz został odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Medalem 650-lecia Słupska, Honorową Odznaką Miasta Łodzi oraz Złotą Odznaką Odbudowy Warszawy.
Bez wątpienia jest on również osobą, której imię nosi jedna z ulic w Słupsku, a po zakończeniu swoich dni spoczął na cmentarzu na Jeżycach w Poznaniu.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Stanisław Jóźwiak (poseł) | Karolina Fabiś-Szulc | Witold Hedinger | Jan Cieśliński (architekt) | Alfons Klafkowski | Franciszek Sterczewski | Wacław Kulczyński | Marcin Libicki | Władysław Reichelt | Marian Mendelak | Jerzy Kułtuniak | Bogdan Zastawny | Andrzej Mikosz | Marian Foerster | Czesław Kończal | Marian Miśkiewicz | Marcin Zaborowski | Marcin Strzelec | Józef Słuszczak | Leszek HenselOceń: Jerzy Bytnerowicz