Czesław Kończal

---

Życiorys

Czesław Kończal był synem Stanisława, pracownika pocztowego, oraz Józefy, z domu Karbowiak. W 1938 roku ukończył szkołę podstawową, a następnie kontynuował naukę w gimnazjum. W okresie okupacji niemieckiej pracował w fabryce samolotów mieszczącej się w poznańskiej Ławicy. Gdy nadszedł czas walk o wyzwolenie Poznania, zgłosił się do oddziałów sapersko-wywiadowczych. Uczestniczył w szturmie na Cytadelę, gdzie w styczniu 1945 roku odniósł rany. Po zakończeniu wojny podjął pracę jako ślusarz w Zakładach Przemysłu Metalowego Hipolita Cegielskiego.

W swojej karierze zawodowej zajmował różne stanowiska, w tym kontrolera produkcji oraz brygadzisty. W grudniu 1946 roku wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a przez cały czas pracy w Poznaniu był członkiem partyjnej organizacji w Zakładach Cegielskiego. W latach 1947–1949 zasiadał w egzekutywie Komitetu Fabrycznego najpierw PPR, a później (od grudnia 1948 roku) Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Fabryce Obrabiarek (W-4) Zakładów Cegielskiego. Pełnił także obowiązki członka egzekutywy podstawowej organizacji partyjnej oraz sekretarza oddziałowej organizacji partyjnej.

W 1949 roku Czesław Kończal został zatrudniony w aparacie PZPR, początkowo jako instruktor Wydziału Ekonomicznego Komitetu Wojewódzkiego w Poznaniu, a następnie, po utworzeniu województwa zielonogórskiego, został jego zastępcą. W latach 1953–1957 pełnił funkcję kierownika Wydziału Ekonomicznego KW PZPR w Zielonej Górze. W 1955 roku ukończył studia dyplomowe w trybie zaocznym w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. W 1957 roku objął stanowisko sekretarza KW PZPR w Poznaniu, które sprawował do roku 1960.

W latach 1960–1964 Czesław Kończal był I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w Poznaniu. W 1964 roku uzyskał dyplom magistra prawa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1965 roku, aż do końca 1971 roku, pełnił funkcję sekretarza KW PZPR w Poznaniu, odpowiedzialnego za sprawy budownictwa i gospodarki komunalnej. Przyczynił się do rozwoju budownictwa mieszkaniowego w Poznaniu.

W 1969 roku został radnym Rady Narodowej miasta Poznania oraz członkiem Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. W latach 1972–1976 sprawował mandat posła na Sejm PRL VI kadencji. Również w 1972 roku objął stanowisko przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych oraz był członkiem prezydium Centralnej Rady Związków Zawodowych. Zmarł 2 lipca 1978 roku w Poznaniu, a jego miejsce spoczynku znajduje się w Alei Zasłużonych na cmentarzu Junikowskim. Był żonaty z Władysławą Gerwazik i miał syna Andrzeja.

---

Oceń: Czesław Kończal

---