Karol Rudolf Vetter

W roku 1829 Vetter przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął praktykę w browarze. Po zakończeniu powstania listopadowego postanowił zamieszkać na Lubelszczyźnie. W 1835 roku założył w Zawieprzycach wytwórnię porteru i likierów, co stanowiło początek jego kariery w przemyśle alkoholowym. W 1844 roku zainwestował w zakup zabudowań dawnego kościoła św. Kazimierza oraz klasztoru reformatów w Lublinie, przekształcając to miejsce najpierw w destylarnię wódek, a później również w browar.

Vetter szybko odniósł sukces, szczególnie dzięki piwu dolnej fermentacji, które zyskiwało coraz większe uznanie. W krótkim czasie zdołał rozbudować oraz unowocześnić swoje zakłady, dzięki czemu na początku lat 80. XIX wieku jego przedsiębiorstwo należało do jednych z największych wytwórni alkoholi na Lubelszczyźnie.

Poza działalnością przemysłową, Karol Rudolf Vetter aktywnie angażował się w prace Lubelskiego Towarzystwa Dobroczynności. Był również zaangażowany w życie lubelskiego zboru kościoła ewangelicko-reformowanego, przez wiele lat przewodnicząc jego kolegium w Lublinie. Jego małżeństwo z Szarlotą Julią Mende przyniosło czwórkę dzieci: Augusta, Juliu­sza, Kazimierę oraz Karolinę, których synowie również zasłynęli jako przemysłowcy oraz filantropi w Lublinie.

Karol Rudolf Vetter znalazł swój ostatni spoczynek w części ewangelickiej cmentarza przy ul. Lipowej w Lublinie, w kwaterze 1-1-5.