Józef Sroczyński to postać o fascynującej biografii, która zasługuje na bliższe przyjrzenie. Urodził się 21 lutego 1873 roku w Poznaniu, gdzie spędził również większość swojego życia.
Był on przemysłowcem o znaczącym wkładzie w rozwój branży meblarskiej w regionie. Jako właściciel fabryki, Sroczyński przyczynił się do rozwoju lokalnej gospodarki, poprzez wprowadzenie innowacyjnych rozwiązań oraz wysokiej jakości produktów. Jego działalność miała duży wpływ na poszerzenie oferty meblarskiej dostępnej na rynku.
Niestety, jego życie zakończyło się w 1926 roku w Poznaniu, pozostawiając po sobie ślad w historii przemysłu meblarskiego w tym mieście.
Życie i firma
Józef Sroczyński przyszedł na świat w rodzinie woźnicy. Po ukończeniu szkoły ludowej, postanowił kształcić się w zakresie tapicerstwa, uczęszczając do fabryki Ostmarkische Werkstätten für Wohnungskunst znajdującej się w Poznaniu. Po zakończeniu nauki, jego kariera zawodowa związana była z tymi zakładami aż do momentu założenia własnej firmy.
W 1906 roku Józef Sroczyński otworzył Nadworną Fabrykę Mebli. Jego oferta mebli artystycznych była szczególnie skierowana do zamożnych warstw społeczeństwa, zwłaszcza bogatych przedstawicieli wielkopolskiego ziemiaństwa. Początkowe warsztaty fabryki mieściły się przy ul. 27 Grudnia pod numerami 5 i 16, a lokalizacja nr 8 służyła jako powierzchnia ekspozycyjna. Zakład specjalizował się zarówno w produkcji unikatowych sztuk mebli, jak i w kompleksowym wyposażaniu mieszkań oraz rezydencji.
W wyniku demograficznych zmian po 1919 roku, kiedy wielu Niemców opuściło Poznań, Sroczyński dokonał zakupu od Adolfa Belaua nieruchomości przy ul. Szczanieckiej na Łazarzu. Nowy zakład przekształcił w swoje główne miejsce pracy i kierował nim aż do swojej nagłej śmierci w 1926 roku. Od około 1922 roku, firmę przejął pod względem artystycznym Edmund Węcławski, który kontynuował wizje i misję założyciela.
Nagrody
Wyróżnienia, jakie zdobyły meble Sroczyńskiego, są dowodem na ich wysoką jakość oraz uznanie w branży meblarskiej. Poniżej wymienione są niektóre z najważniejszych nagród:
- wystawa przemysłowa w Poznaniu – 1908,
- Ostdeutsche Ausstellung für Industrie Gewerbe und Landwirtschaft w Poznaniu – 1911,
- wystawa przemysłu lekkiego w Toruniu – 1913,
- Grand Prix Międzynarodowej Wystawy Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu – 1925,
- złoty medal na PeWuCe w Poznaniu – 1929.
Realizacje firmy
Realizacje firmy pod nową nazwą Józef Sroczyński i Spadkobiercy – Wytwórnia Mebli Artystycznych były bardzo interesujące, zarówno przed, jak i po śmierci założyciela. W omawianym okresie powstało wiele znakomitych projektów, które zyskały uznanie w kraju i za granicą.
W latach 1920–1924 firma zaprojektowała wyposażenie dla poznańskich banków – Cukrownictwa oraz Kwilecki-Potocki. Dwa lata później, w latach 1922–1924, zrealizowano wnętrza Hotelu Bazar. Kolejnym ważnym projektem były meble i wyposażenie pałaców w Gułtowach, Smolicach, Rogaczewie, Miłosławiu oraz Czerniejewie, które trwały od 1926 do 1929 roku.
W 1927 roku firma zrealizowała wnętrza Pałacu Pracy w Genewie, a rok później, w 1928, przygotowano wyposażenie salonki prezydenta RP. W latach 30. XX wieku firma dostarczała meble dla polskich placówek dyplomatycznych w miastach takich jak Ankara, Belgrad, Bukareszt, Kopenhaga, Meksyk, Praga, Sztokholm oraz Sofia.
W Warszawie w latach 1932–1935 zrealizowano wyposażenie banków, w tym PKO oraz BGK. Dodatkowo w latach 1934–1935 zaprojektowano wnętrza Hotelu Bristol.
W 1934 roku firma dostarczyła meble dla Uniwersytetu Poznańskiego oraz Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1935 roku na zlecenie Jana Kiepury zrealizowano wyposażenie hotelu Patria w Krynicy.
W latach 1935 i następnych zlecono również wykończenie wnętrz domu rekolekcyjnego w Zamku Bierzgłowskim dla bpa Stanisława Okoniewskiego. Inne realizacje obejmowały nowe wnętrza uzdrowiska w Morsztynie w latach 1936–1937 oraz hotelu zdrojowego w Krynicy w 1938 roku. Ostatecznie w tym samym roku zrealizowano wnętrza Domu Turysty w Ożirniaku koło Worochty.
Pozostali ludzie w kategorii "Przedsiębiorczość i ekonomia":
Moric Goldhaar | Wojciech Kandulski | Antoni Lewalski | Izabella Łukomska-Pyżalska | Antoni Bryliński | Antoni Krzyżanowski | Władysław Hedinger | Ewa Mielcarek | Dominika Kulczyk | Edmund Węcławski | Karol Rudolf Vetter | Józef Zeyland | Wojciech Gola | Jacek Kseń | Jarosław Leitgeber | Carl Hartwig | Sebastian Kulczyk | Jan Smulski | Grażyna Kulczyk | Heinrich Dohrn (1769–1852)Oceń: Józef Sroczyński