Katarzyna Leszczyńska (królowa)

Szlachta i monarchia

Katarzyna Leszczyńska z Opalińskich, należąca do rodu herbu Łodzia, urodziła się 13 października 1680 roku w Poznaniu, a zmarła 19 marca 1747 roku w Lunéville. Była nie tylko żoną Stanisława Leszczyńskiego, ale także królową Polski oraz księżną Lotaryngii i Baru.

W swoim życiu Katarzyna stała się prominentną postacią dzięki posiadaniu znacznych dóbr, w tym ziemi człopiańskiej oraz miasta Człopa. Jej życie i działalność mają znaczący wpływ na historię regionu i są doskonałym przykładem kobiecej siły i determinacji w czasach, które nie sprzyjały kobietom.

Życiorys

Katarzyna Leszczyńska była córką kasztelana poznańskiego Jana Karola Opalińskiego oraz starościanki międzyrzeckiej Zofii Anny Czarnkowskiej. W maju 1698 roku, w Krakowie, zawarła związek małżeński z Stanisławem Leszczyńskim, starostą odolanowskim. Wianem, jakie otrzymała, były dobra człopiańskie, przekazane jej przez Władysława Czarnkowskiego.

W 1699 roku przyszła na świat ich córka, Anna, a cztery lata później Maria. Dzięki wsparciu króla szwedzkiego, Karola XII, po detronizacji Augusta II przez konfederację warszawską, Katarzyna i Stanisław zostali ukoronowani na władców Polski 4 października 1705 roku w Warszawie. Niestety, w wyniku niekorzystnego rozwoju sytuacji, Leszczyńska musiała w 1708 roku opuścić Rzeczpospolitą razem z dziećmi.

W latach 1708-1711 rodzina przebywała w Szczecinie, a następnie, od 1711 do 1714 roku, rezydowała w szwedzkim Kristianstad. Po kilku latach tułaczki po północnej Europie, w 1714 roku wszyscy wyjechali do nadanego Leszczyńskiemu Księstwa Dwóch Mostów. W 1719 roku Leszczyńscy osiedlili się we Francji, w miejscowości Wissembourg.

W 1725 roku ich córka Maria Leszczyńska została żoną Ludwika XV, stając się królową Francji. Rodzina rozpoczęła nowe życie w Chambord. W 1733 roku Stanisław udał się do Polski po koronę, podczas gdy Katarzyna pozostała na obczyźnie. Po powrocie męża Leszczyńscy zdobyli, w wyniku traktatu zawartego w Wiedniu pomiędzy Austrią, Rosją a Francją w 1735 roku, księstwo Lotaryngii oraz Baru, a ich nowym miejscem zamieszkania stało się Lunéville.

Katarzyna z Opalińskich Leszczyńska zmarła 19 marca 1747 roku i została pochowana w kościele Notre-Dame de Bon Secours w Nancy.

Potomstwo

W tej sekcji zajmiemy się potomstwem Katarzyny Leszczyńskiej, ukazując jej dzieci oraz ich losy. Poniżej znajduje się tabela z informacjami na temat najważniejszych członków rodziny królewskiej związanych z jej osobą.

ObrazImięData UrodzeniaData śmierciMałżeństwa
–Anna Leszczyńska16991717–
–Maria Leszczyńska17031768Ludwik XV

Przypisy

  1. Mauzoleum królewsko-książęce. Śmierć i pogrzeb Katarzyny Opalińskiej, [w:] Paweł P. Migasiewicz, Jakub J. Sito (red.), Kościół Notre-Dame-de-Bonsecours w Nancy: polskie mauzoleum królewskie w Lotaryngii, Studia i Materiały / Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą "Polonika", Warszawa: Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą "Polonika", 2023, s. 85, ISBN 978-83-66172-74-6 [dostęp 05.02.2024 r.]
  2. Jerzy Antoni Kostka: Kostkowie herbu Dąbrowa. Koszalin: Wyd. Z.P. POLIMER, 2010, s. 82, 256, 298, 299 i 300. ISBN 978-83-89976-40-6.
  3. Muratori-Phillip 2007, s. 55–75.
  4. Muratori-Phillip 2007, s. 181.
  5. Muratori-Phillip 2007, s. 51-53.
  6. Muratori-Phillip 2007, s. 45–46.
  7. Spórna i Wierzbicki 2003, s. 237.
  8. Spórna i Wierzbicki 2003, s. 236.
  9. Spórna i Wierzbicki 2003, s. 235-236.
  10. Spórna i Wierzbicki 2003, s. 235.
  11. Towarzystwo Historyczne "Dzierżykraj" w Człopie [online], www.facebook.com [dostęp 24.02.2019 r.]

Oceń: Katarzyna Leszczyńska (królowa)

★★★★★
Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:14