Maciej Kilarski

---

Życiorys

Maciej Kilarski przyszedł na świat 24 lutego 1922 roku w Poznaniu jako syn Jana Kilarskiego. Swoją edukację gimnazjalną pobierał w Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich w Rydzynie, gdzie zyskał uznanie jako utalentowany rysownik. W 1929 roku, razem z ojcem i siostrą, miał okazję odwiedzić Włochy.

W czasie niemieckiej okupacji, wraz z rodziną, osiedlił się we Lwowie. Tam rozpoczął studia architektoniczne na tamtejszej politechnice. Po wojnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie wzbogacił swoje wykształcenie o przedmioty z zakresu historii sztuki. To wydarzenie stanowiło początek jego pasji do architektury zabytkowej.

Jednym z jego pierwszych projektów badawczych była analiza architektury pocysterskiego opactwa w Rudach Raciborskich. W latach powojennych jego zainteresowania skoncentrowały się na zniszczonym Starym Mieście w Gdańsku. To miasto stało się jego nowym domem, w którym zamieszkał na stałe.

W latach 50-tych XX wieku zaangażował się w odbudowę historycznego Głównego Miasta w Gdańsku. Ponadto, doświadczenie zdobyte w tym zakresie okazało się nieocenione w związku z jego największym projektem życiowym, jakim był Zamek w Malborku. Związał się z tym zamkiem na początku lat 60-tych, stając się pierwszym polskim badaczem architektury tego miejsca po II wojnie światowej. Od 1961 do 1992 roku pełnił funkcję kustosza, a później kuratora Muzeum Zamkowego.

Jego wieloletnia działalność na rzecz zamku przyniosła mu status legendy Malborka. Mieszkał w Oliwie, skąd każdego dnia dojeżdżał do pracy pociągiem.

Maciej Kilarski był żonaty z Ewą Totwen i był ojcem Grażyny Totwen-Kilarskiej. Po zakończeniu życia, został pochowany na cmentarzu w Gdańsku-Oliwie (kwatera 13-14-9).

Upamiętnienie

Od 2014 roku Maciej Kilarski jest uhonorowany jako patron malborskiego bulwaru, który rozciąga się u podnóża majestatycznego Zamku Krzyżackiego, wzdłuż malowniczego brzegu rzeki Nogat.

---

Oceń: Maciej Kilarski

---