Elżbieta Frister


Elżbieta Frister, urodzona jako Elżbieta Janczyszyn, to postać znana z licznych osiągnięć w polskiej kulturze oraz nauce. Zmieniając żonę na Gryń, przyczyniła się do rozwoju polskiej filologii i teatrologii, przez lata angażując się w działalność społeczno-kulturalną.

Jej urodziny przypadają na 29 listopada 1949 roku i miały miejsce w Poznaniu. W latach 2005-2009 pełniła ważną funkcję jako dyrektorka Instytutu Polskiego w Tel Awiwie, gdzie aktywnie promowała polską kulturę i sztukę, a także dbała o relacje między Polską a Izraelem.

Życiorys

Elżbieta Frister to postać o bogatym życiorysie, która rozpoczęła swoją edukację na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie studiowała filologię klasyczną. W 1970 roku zawarła związek małżeński z aktorem Wirgiliuszem Gryniem (1928–1986), co rozpoczęło nowy rozdział w jej życiu.

Od 1973 roku Elżbieta pracowała w Teatrze Lalek i Aktora w Poznaniu, a od 1975 roku kontynuowała swoją karierę w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi, gdzie jej mąż również miał zaszczyt pracować. Te dwa miejsca były kluczowe dla jej rozwoju zawodowego oraz artystycznego.

W 1989 roku Elżbieta podjęła ważną decyzję o wyjeździe do Izraela, gdzie wkrótce poślubiła Romana Fristera. Jej kariera naukowa nabrała tempa, gdy w 1999 roku uzyskała na Wydziale FilologicznymUniwersytetu Łódzkiego tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, specjalizując się w literaturoznawstwie polskim. Jej rozprawa nosiła tytuł „Realizacje dramatu polskiego na scenach Izraela”, a promotorką była Anna Kuligowska-Korzeniewska.

W latach 2005–2009 Elżbieta pełniła funkcję dyrektorki Instytutu Polskiego w Tel Awiwie, co potwierdza jej aktywną obecność w sferze kultury i nauki. Od 2009 roku mieszka w Warszawie, gdzie kontynuuje swoje życie zawodowe oraz osobiste.

Przypisy

  1. Dr Elżbieta Frister, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 07.05.2009 r.]
  2. a b c d Karolina Famulska-Ciesielska, Sławomir Żurek Literatura polska w Izraelu. Leksykon, wyd. Austeria, Kraków-Budapeszt 2012 r., s. 57–58.

Oceń: Elżbieta Frister

Średnia ocena:5 Liczba ocen:13