Piotr Janaszek

---

Życiorys

Piotr Janaszek urodził się w rodzinie, która kładła ogromny nacisk na etos pracy organicznej. Jego matką była Zuzanna z domu Niedziela, prowadząca przez ponad pięćdziesiąt lat warsztat ortopedyczny przy ulicy Dolna Wilda 20 w Poznaniu. Natomiast jego ojcem był Witosław, który brał udział w kampanii wrześniowej i przez długi czas pracował w Narodowym Banku Polskim.

W 1965 roku rozpoczął naukę w III Liceum Ogólnokształcącym im. Marcina Kasprzaka w Poznaniu, a później kontynuował studia na Akademii Medycznej w Poznaniu do 1971 roku. Już w trakcie studiów zaangażował się w działalność Drużyn „Nieprzetartego Szlaku”, które działały w ramach Kliniki Ortopedycznej w Poznaniu. Aktywnie uczestniczył w organizacji obozów harcerskich, które miały na celu rehabilitację osób niepełnosprawnych. Jako student był pod opieką prof. Wiktora Degi.

W 1968 roku zdobył tytuł podharcmistrza 16. Poznańskiej Drużyny Harcerskiej im. Gen. Józefa Bema, a w 1983 roku awansował na harcmistrza. Po ukończeniu studiów lekarz rozpoczął pracę w Szpitalu Powiatowym w Koninie, który później stał się Wojewódzkim Szpitalem. Tam zainicjował powstanie Oddziału Rehabilitacji Dziecięcej, co było pierwszym takim oddziałem w wojewódzkim szpitalu w Polsce. Stworzył również Poradnię Zaopatrzenia Ortopedycznego oraz Oddział Wojewódzki Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, którego prezesem był od 1993 roku. Dodatkowo, z jego inicjatywy powstał jeden z pierwszych Warsztatów Terapii Zajęciowej w kraju.

W 1987 roku uruchomił Żenską Drużynę Starszoharcerską „Humanitas” przy Liceum Medycznym w Koninie. Od 1981 roku organizował też Ogólnopolskie Przeglądy Filmów „Żyją wśród nas”, które poruszały problemy osób z niepełnosprawnościami. Był także pomysłodawcą nowatorskiego Ośrodka Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej w Mielnicy nad Gopłem, którego celem była integracja osób z niepełnosprawnościami z resztą społeczeństwa. W 1989 roku stworzył Fundację Mielnica, która zainicjowała szereg ważnych projektów, w tym dwa Warsztaty Terapii Zajęciowej i zakład pracy chronionej.

Organizował również Klub Sportowy Osób Niepełnosprawnych „Spartakus”, Ośrodek Kształcenia Instruktorów Terapii Zajęciowej, a także hostel dla matek z dziećmi niepełnosprawnymi. Na jego mocy powstała także redakcja kwartalnika „Warsztat Terapii Zajęciowej” oraz „Wiadomości Mielnickich”. Bardzo aktywnie działał w międzynarodowym środowisku, organizując pierwsze Ogólnopolskie Olimpiady Umiejętności Osób Niepełnosprawnych „Abilimpiada” oraz organizując wyjazdy osób z niepełnosprawnościami do krajów takich jak Szwecja, Holandia, Czechy, Francja, Niemcy, czy USA.

Nie tylko pełnił funkcje organizacyjne, ale również aktywnie uczestniczył w konferencjach naukowych na całym świecie, w tym w Wiedniu, Nowym Jorku i Pradze. Uczestniczył w Kongresach Rehabilitacji Europejskiej oraz był obecny na konferencjach Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia w Watykanie. Od 1996 roku co roku organizował ogólnopolskie sympozja poświęcone rehabilitacji w Poznaniu.

Piotr Janaszek był także uznawanym publicystą oraz felietonistą, jego artykuły były publikowane m.in. w czasopismach takich jak „Nowy Medyk”, „Szpilki”, „Ilustrowany Kurier Polski”, „Głos Wielkopolski”, polonijnym „Kurierze” oraz „Białym Orle”, a także nowojorskim „Nowym Dzienniku”.

Niestety, 6 grudnia 1998 roku, Janaszek zginął tragicznie w wypadku samochodowym wracając z Warszawy, gdzie brał udział w mikołajkowym spotkaniu z dziećmi niepełnosprawnymi. Spoczywa na cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu.

Funkcje i członkostwa

Piotr Janaszek był aktywnym uczestnikiem wielu znaczących organizacji i instytucji, które miały na celu poprawę sytuacji dzieci oraz osób niepełnosprawnych w Polsce.

Pełnił rolę sekretarza w Krajowej Radzie Zdrowia Związku Młodzieży Wiejskiej,

ponadto był członkiem Komitetu Ochrony Praw Dziecka, gdzie jego działalność koncentrowała się na obronie i promowaniu praw najmłodszych obywateli.

W latach 90-tych Piotr Janaszek reprezentował Polskę w organizacji Rehabilitation International, której siedziba znajdowała się w Nowym Jorku. W 1994 roku został powołany do ministerialnego zespołu doradców ds. osób niepełnosprawnych, co świadczy o jego zaangażowaniu w poprawę jakości życia tej grupy społecznej.

Dzięki swoim wysiłkom, Janaszek zasiadał również w radzie nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON). Jako doradca Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, jego wpływ na tworzenie polityki równości był znaczący.

Warto także wspomnieć, że był członkiem Wielkopolskiej Izby Lekarskiej, gdzie uczestniczył w pracach komisji zajmującej się informacją. Jego zaangażowanie w kwestie zdrowotne i społeczne uzyskało międzynarodowe uznanie, gdy w 1997 roku został członkiem organizacji Ashoka, która wspiera przedsiębiorców społecznych.

Upamiętnienie

Inicjatywy związane z Piotrem Janaszkiem realizowane są poprzez Fundację im. Doktora Piotra Janaszka „Podaj Dalej”, której zarządzanie sprawują jego córki, Zuzanna Janaszek–Maciaszek oraz Olga Janaszek-Serafin.

W 2009 roku na rynku wydawniczym zadebiutowała książka pod tytułem „Doktor Piotr. Pasje życia Piotra Janaszka” autorstwa Eugenii R. Dabertowej, która przybliża życie i działalność tego wybitnego lekarza.

Od roku 2012, rondo znajdujące się na skrzyżowaniu ulic Wyszyńskiego, Jana Pawła II, Popiełuszki oraz Wyzwolenia w Koninie nosi imię Doktora Piotra Janaszka, co stanowi trwałe upamiętnienie jego osiągnięć. Dodatkowo, Piotr Janaszek jest patronem Specjalnego Ośrodka Szkolno–Wychowawczego w Rychwale, co jeszcze mocniej podkreśla jego wkład w rozwój lokalnej społeczności.

30 listopada 2019 roku w Koninie miała miejsce premiera filmu dokumentalnego pt. „Doktor Piotr”, którego reżyserem jest Zdzisław Siwik junior. Ten film stanowi ważny element w upamiętnieniu działania i wartości, które reprezentował Piotr Janaszek.

Odznaczenia i wyróżnienia

Oto wyjątkowy zbiór odznaczeń i wyróżnień, które zdobią osiągnięcia Piotra Janaszka. Ta lista obejmuje prestiżowe nagrody i odznaczenia, które otrzymał za swoje znaczące wkłady w dziedzinie rehabilitacji oraz pracę na rzecz społeczności.

• Medal im. Karola Marcinkowskiego z nr 2 przyznany przez rektora i senat Akademii Medycznej w Poznaniu (1984),
• Nagroda im. dr Hanny Dworakowskiej Serce na Dłoni (1988),
• Nagroda Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej I stopnia za osiągnięcia w dziedzinie rehabilitacji leczniczej (1988),
• Nagroda Pracy Organicznej przyznana przez Głos Wielkopolski (1991),
• Brązowy i Złoty Krzyż Zasługi,
• Złoty Krzyż Za Zasługi dla ZHP,
• Nagroda im. Doktora Lecha Wierusza nadawana przez TWK (1997),
• Order Uśmiechu (1998),
• Złoty Medal Alberta Schweitzera przyznany przez Polską Akademię Medycyny (1998),
• Tytuł ”Wielkopolanina Roku 1998” przyznany przez słuchaczy Radia Merkury (1998),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie),
• Medal Twórcy Polskiej Rehabilitacji z numerem 50. (pośmiertnie; ostatni z wybitych z jego inicjatywy).

Przyznane odznaczenia odzwierciedlają niezłomną pracę i znaczenie Piotra Janaszka w obszarze medycyny i rehabilitacji, a także jego wpływ na lokalną społeczność.

---

Oceń: Piotr Janaszek

---