Zofia Pędziwilk

---

Życiorys

Zofia Pędziwilk była córką Jana oraz Salomei z domu Jankowskiej. W 1939 roku ukończyła szkołę podstawową w Poznaniu. Po wybuchu II wojny światowej, w obliczu agresji niemieckiej na Polskę, znalazła zatrudnienie w zakładach amunicyjnych, co było nazbyt trudnym czasem w jej życiu.

W 1947 roku uzyskała świadectwo maturalne w Liceum Klaudyny Potockiej. Następnie, w latach 1947–1952, studiowała na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego. Temat jej pracy magisterskiej, zatytułowanej ”Roślinność wysokich brzegów Warty okolic Kiszewa”, powstał pod okiem prof. Zygmunta Czubińskiego.

Po ukończeniu studiów, 2 lipca 1964 roku zdobyła tytuł doktora, obroniwszy pracę pn. „Mykolityczne właściwości bakterii glebowych”, której promotorem był docent Karol Zodrow. Od 1964 roku do 1976 roku pracowała jako adiunkt, natomiast w 1975 roku uzyskała habilitację na podstawie pracy „Wytwarzanie substancji mykolitycznych przez drobnoustroje glebowe”.

1 lipca 1976 roku awansowała na stanowisko docenta w Instytucie Gleboznawstwa i Chemii Rolnej Akademii Rolniczej w Poznaniu, a 1 lipca 1991 roku objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Mikrobiologii Rolnej tej samej uczelni. Ostatecznie, 30 września 1995 roku przeszła na emeryturę.

Po zakończeniu aktywnej kariery, Zofia Pędziwilk została pochowana na cmentarzu św. Jana Vianneya w Poznaniu, gdzie spoczywa w spokojnej pamięci.

Zainteresowania naukowe

Główne zainteresowania naukowe Zofii Pędziwilk były zróżnicowane i obejmowały wiele fascynujących zagadnień. Wśród nich wyróżniały się następujące tematy badawcze:

• zjawiska mykolizy,
• biosynteza witaminy B12 u bakterii brodawkowych, które współżyją z roślinami motylkowymi,
• antagonistyczne interakcje bakterii z grzybami, w tym z wymagającym rodzajem „Fusarium”,
• aktywność fungistatyczna gleb, uzależniona od ich składu mechanicznego oraz dopływu substancji organicznej,
• występowanie oraz aktywność drobnoustrojów w glebach w warunkach stresowych, które mogą być wywołane różnymi zabiegami agrotechnicznymi,
• udział mikroflory mikoantagonistycznej w zespołach epifitów roślin.

Badania Zofii Pędziwilk otwierały nowe możliwości praktycznego zastosowania zjawiska mykolizy w zwalczaniu grzybowych patogenów roślin uprawnych.

Odznaczenia

W ciągu swojej kariery Zofia Pędziwilk została wyróżniona licznymi prestiżowymi odznaczeniami, które potwierdzają jej znakomite osiągnięcia w dziedzinie nauki oraz edukacji.

Wśród najważniejszych nagród, które otrzymała, znajdują się:

• Złoty Krzyż Zasługi w 1974 roku,
• Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki III stopnia w 1973 roku,
• Nagrody Rektora UPP przyznawane za różne osiągnięcia: w 1981 roku za osiągnięcia naukowo-dydaktyczne, w 1984 roku za organizacyjno-wychowawcze, w latach 1986 i 1987 za organizacyjne, a także w 1987 oraz 1988 roku za naukowo-badawcze, natomiast w 1994 roku za dydaktyczne i naukowe.

---

Oceń: Zofia Pędziwilk

---