Kościół św. Wawrzyńca i św. Wincentego Pallottiego w Poznaniu

Parafia pod wezwaniem św. Wawrzyńca została ustanowiona w 1947 roku i natychmiast przekazana pod opiekę księżom pallotynom. We wczesnym etapie działalności, świątynia była użytkowana w drewnianym baraku. W latach 1980–1985 zrealizowano nową budowlę, której projekt opracował Bolesław Szmidt. Warto zaznaczyć, że 21 kwietnia 2007 roku arcybiskup Stanisław Gądecki dokonał konsekracji kościoła, dodając jako drugiego patrona św. Wincentego Pallottiego.

Architektura tej niezwykłej świątyni to przykład jednonawowej konstrukcji o ośmiokątnym planie. Na zewnątrz, w południowo-wschodniej części, została usytuowana wolnostojąca dzwonnica, a w sąsiedztwie kościoła, znajduje się budynek wydawnictwa Pallottinum. Wejście do kościoła górnego umieszczone jest od strony zachodniej, natomiast dostęp do dolnej części kościoła oraz domu katechetycznego prowadzi od południa.

Wnętrze kościoła górnego kryje wiele cennych dzieł sztuki. W części prezbiterialnej, wschodnia ściana zdobi odlany z brązu tryptyk stworzony przez Teresę Stawujak, który centralnie przedstawia Świętą Rodzinę, prawą stronę z postacią św. Wincentego Pallottiego, a lewą z wizerunkiem św. Wawrzyńca. Nad tryptykiem ulokowano monumentalny witraż pokazujący Zesłanie Ducha Świętego, zaprojektowany przez Zbigniewa Łoskota. Dodatkowo, przy bocznych ścianach umieszczono stacje drogi krzyżowej, autorstwa Lucjana Rabskiego, a na zachodniej ścianie znajduje się emporta muzyczna.

W dolnym kościele, centralnie usytuowany obraz przedstawiający Jezu ufam Tobie dopełnia prezbiterium. Po prawej stronie znalazł się obraz św. Wincentego Pallottiego, a po lewej obrazy św. Faustyny Kowalskiej. W stanie niepełnym pozostaje jedynie uzupełnienie stacji drogi krzyżowej oraz figura Matki Boskiej Fatimskiej, która została ukoronowana w 2005 roku.