Kościół Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Poznaniu

---

Historia

Historia kościoła, którego losy sięgają przeszłości, zaczyna się najprawdopodobniej w XII lub XIII wieku, kiedy to powstał pierwszy z jego odpowiedników w biskupiej osadzie Główna. Świątynia ta, umiejscowiona prawdopodobnie po wschodniej stronie dzisiejszej ulicy Nadolnik, miała wezwanie Wszystkich Świętych. Niestety, pożar, który miał miejsce w 1260 roku, zniszczył tę pierwotną strukturę. Po jej odbudowie oraz ponownej konsekracji, nadano jej drugiego patrona – św. Wawrzyńca. Dalsze wydarzenia związane z tym kościołem zagubiły się w otchłani historii.

Współczesny budynek świątyni na Głównej został wzniesiony w latach 1910–1912 według projektu architekta Mieczysława Powidzkiego. Stworzono go jako świątynię filialną kościoła św. Jana Jerozolimskiego za murami. Parafię w tym miejscu erygowano dopiero w 1924 roku, co było istotnym momentem w historii wspólnoty.

W dniu 18 września 2010 roku, w parku znajdującym się przy kościele, odsłonięto tablicę poświęconą Aleksandrowi „Lwu” Studniarskiemu (1933–1954). Tablica zawierała napis: „Dowódca Krajowej Armii Wyzwoleńczej, świadomy przysięgi i obowiązków wobec Boga i Ojczyzny, nieugięcie walczył o wolną i niepodległą Polskę, oddając za nią własne młode życie w stalinowskim więzieniu. NIEZŁOMNEMU – by pamięć o nim nie zginęła”. Wydarzenie to miało na celu upamiętnienie niezwykłych postaw i ofiarności, jaką wykazali się Polacy w trudnych czasach.

Kolejnym ważnym momentem w historii kościoła miała miejsce 26 października 2014 roku. Z okazji stulecia istnienia świątyni oraz 90-lecia erygowania parafii, wmurowano w ścianę kościoła dwie tablice pamiątkowe, ku czci wszystkich wikariuszy oraz proboszczów tutejszej parafii. Uroczystość prowadził bp Damian Bryl, co dodatkowo podkreśliło znaczenie tego wydarzenia dla lokalnej społeczności.

Opis

Świątynia Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Poznaniu jest przykładem architektury neobarokowej. Została wzniesiona na planie niemal równoramiennego krzyża, co nadaje jej wyjątkowy kształt. Jest to jednonawowa budowla z transeptem oraz prezbiterium, a także niewielką kruchtą. W narożnikach między transeptem a prezbiterium znajdują się kaplica oraz zakrystia, co dodatkowo urozmaica wnętrze kościoła.

Nawa kościoła przykryta jest sklepieniem kolebkowym o niewielkim łuku, natomiast transept i prezbiterium posiadają sklepienia krzyżowe. Ważnym elementem jest tablica wmurowana w ścianę, która została poświęcona mieszkańcom Głównej, którzy ponieśli śmierć w czasie II wojny światowej w 1946 roku.

Witraże, które zdobią wnętrze, zostały wykonane przez Adama Goł embskiego w 1986 roku na podstawie projektu Franciszka Pacholskiego. W prezbiterium przedstawione są postacie św. Anny, Matki Boskiej oraz św. Maksymiliana Marii Kolbego. Natomiast w nawie widnieją wizerunki Jana Pawła II, św. Urszuli Ledóchowskiej, św. brata Alberta, św. Rafała Kalinowskiego oraz bł. Karoliny Kózkówny i bł. Michała Kozala.

Oszałamiającym punktem we wnętrzu jest neobarokowy ołtarz główny, którego centralne miejsce zajmuje figura patronki kościoła. Po bokach oraz w zwieńczeniu znajdują się figury aniołów. W prawym transepcie umieszczono ołtarz boczny z obrazem Najświętszego Serca Pana Jezusa, który został namalowany w 1933 roku przez Antoniego Szymańskiego. Po lewej stronie znajdują się dwa inne ołtarze; w jednym z nich można zobaczyć obraz św. Antoniego Padewskiego, również od Antoniego Szymańskiego z 1932 roku, a w zwieńczeniu tego ołtarza umieszczono rzeźbę Dzieciątka Jezus. Drugi ołtarz z kolei zdobi kopia ikony Matki Boskiej Częstochowskiej.

W nawie, na lewo od prezbiterium, znajduje się ambona, której twórcą jest Roman Bzyla, realizujący ją w latach 1935–1936. Z kolei po prawej stronie znajduje się chrzcielnica, która jest zwieńczona figuralnym przedstawieniem chrztu w Jordanie oraz obrazem „Jezu, ufam Tobie”. Nawa kończy się emporą muzyczną, która trafiła tu w 1946 roku, gdy przyniesiono organy z ewangelickiego zboru w Łekna koło Wągrowca.

Na terenie zewnętrznym przy kościele ulokowana jest kapliczka z Matką Boską z Dzieciątkiem, a także prosta, stalowa dzwonnica zawierająca trzy dzwony, które zostały wykonane po 1945 roku. Obok kościoła znajduje się plebania, która zbudowana została w latach 1923–1924 według projektu Lucjana Michałowskiego.

Warto również zauważyć, że 27 listopada 1992 roku cały zespół kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, obejmujący świątynię, plebanię oraz przyległy park i ogród, został wpisany do rejestru zabytków.

---

Oceń: Kościół Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Poznaniu

---