Lapidarium UAM w Poznaniu

Muzea

Lapidarium UAM w Poznaniu stanowi istotny element kulturowy tej renomowanej instytucji. To lapidarium, które jest częścią Wydziału Geografii i Geologii, znajduje się przy ul. Dzięgielowej, w malowniczym otoczeniu Osiedla Różany Potok.

Zarówno lapidarium, jak i sąsiadujące z nim budynki uniwersyteckie, tworzą integralną część Kampusu Morasko, który jest miejscem nauki, badań i rozwoju dla studentów i wykładowców. Warto podkreślić, że wstęp do lapidarium jest bezpłatny, co czyni je dostępnym dla szerokiej grupy odwiedzających.

Zbiory

W obrębie lapidarium można zauważyć zbiory różnorodnych obiektów, które stanowią zarówno elementy naturalne, jak i te, które przeszły przeróbkę przez człowieka. Do wytworów naturalnych zaliczają się głazy narzutowe (eratyki) oraz różne fragmenty skał, natomiast elementy kulturowe obejmują różnorodne detale architektoniczne, w tym fragmenty budynków, pomników oraz inne budowle. Każdy z tych obiektów jest starannie umieszczony przed budynkiem Instytutu Geologii i oznakowany odpowiednimi tabliczkami informacyjnymi.

W lapidarium można odnaleźć m.in.:

  • głazy i skały,
  • granitognejs – głaz z odkrywki Jóźwin (Kopalnia Węgla Brunatnego Konin),
  • słupy bazaltowe z Janowej Doliny na Wołyniu,
  • czarne dęby z doliny Warty pod Mosiną,
  • granitoid z żyłą kwarcową,
  • graniaki z Wielkopolski,
  • głazy migmatytowe,
  • wapień organodetrytyczny z okolic Konina,
  • kultura poprzez znicze z Pomnika Powstańców Wielkopolskich (niewykorzystany podczas renowacji) – granit z Vangi w Szwecji,
  • fragmenty neoromańskich balasek z Kościoła św. Floriana w Poznaniu – 1899, marmur z Carrary,
  • elementy ornamentu pochodzące z Zamku Cesarskiego w Poznaniu, datujące się na lata 1905–1910, wykonane z piaskowca nadłabski i bolesławiecki oraz granitu strzegomskiego,
  • fragmenty wieży Zamku Cesarskiego z widocznymi śladami kul z czasów II wojny światowej z 1945,
  • uszkodzony parapet z gabinetu rektora UAM, Collegium Minus, wykonany z marmuru z Austrii w około 1910 roku,
  • fragment zniszczonego w 1919 pomnika Fryderyka III w Poznaniu, który stał na Placu Wolności od 1902 – granit Vanga, Szwecja,
  • płyta posadzkowa z Kościoła św. Jana Jerozolimskiego w Poznaniu – wapień z Olandii,
  • płyta sterownicza z zakładów Poznańskich Wodociągów i Kanalizacji – wapień Morawica,
  • kolumny, gzymsy oraz tralki z poczty przy ul. 23 Lutego w Poznaniu, które przeszły przebudowę w czasie II wojny światowej (1943) – trawertyn z Bad Crannstadt koło Stuttgartu,
  • słup z budynku w Księginicach koło Kobierzyc – piaskowiec ze Słupca koło Nowej Rudy,
  • słup obory z Księginic,
  • tablica metrykalna z pieca wapienniczego w Przewornie, która została zdemontowana na materiały budowlane w latach 50. XX wieku, marmur z Przeworna, jednostronnie szlifowany, 1845,
  • kula z granitu strzegomskiego autorstwa H. Walendowskiego z fakturą groszkową,
  • kamień młyński dolny ze śrutownika – biały krzemień z Basenu Paryskiego (La Ferté sous Jouarre),
  • kamień młyński półotwarty z Księginic – piaskowiec permski z Nowej Rudy,
  • kamień młyński z Obrzycka – piaskowiec z okolic Bolesławca,
  • miska podpompowa z Burgrabic koło Nysy – marmur ze Sławniowic,
  • żłób ze stajni w Burgrabicach – granit z Nadziejowa,
  • tablica z napisem Festina lente (Spiesz się powoli) wykonana z sjenitu z Przedborowej,
  • 100-letni, ośmioboczny słup przyskarpowy z Poznania (skrzyżowanie ul. 28 Czerwca 1956 i Fiołkowej na Dębcu) – granit strzegomski,
  • kamienie graniczne działów leśnych wykonane z gnejsu skandynawskiego,
  • element narożny z Katedry poznańskiej – marmur ze Sławniowic oraz ordowicki wapień z Olandii, a także inne kamienie z tej świątyni sprzed jej regotyzacji w latach 1947–1955,
  • kula z granitu wołyńskiego (klesowitu),
  • płaskorzeźba H. Walendowskiego – Mieszko I z 1998 roku – granit strzegomski,
  • krawężnik granitowy (Strzegom) oraz piaskowcowy (Brenna),
  • granitowe żarna neolityczne z Gaju Wielkiego koło Poznania.

Oceń: Lapidarium UAM w Poznaniu

★★★★★
Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:14