Osiedla na Dębcu i Świerczewie w Poznaniu

---

Opis osiedli

Osiedla na Dębcu i Świerczewie w Poznaniu to złożona grupa mieszkań, która obejmuje trzy różne zespoły, zlokalizowane na ulicy Opolskiej. Projektowane przez Państwową Komisję ds. Budowy Mieszkań Socjalnych (Reichskommision für den Socialen Wohnungsbau), zostały stworzone na podstawie planów Walthera Bangerta. Poniżej przedstawiamy szczegółowy opis tych osiedli.

Najbardziej na północ znajduje się osiedle domów czynszowych, usytuowane po zachodniej stronie ul. Opolskiej. Budynki te mają formę piętrową z przestronnymi poddaszami i są pokryte dachówką. W szczególności przeznaczone są dla rodzin, w tym także dla dużych rodzin. Mieszkańcy korzystają ze wspólnych przestrzeni rekreacyjnych, w tym ogródków oraz placów zabaw, co zapewnia odpowiednie warunki do wypoczynku i zabawy dla najmłodszych.

Drugim w kolejności jest osiedle domów jednorodzinnych dla pracowników Deutsche Waffen- und Munitionsfabrik (HCP), które zbudowano w 1940 roku przy ulicach Goleszowskiej, Bielskiej oraz Jabłonkowskiej. W projekcie uwzględniono wspólne urządzenia sanitarne, takie jak pralnie. Prawdopodobnie projektantem tego zespołu był Georg Bamberg.

Trzecim zespołem są baraki dla Polaków, które wybudowano w 1941 roku przy ulicach Opolskiej, Wieluńskiej i Gliwickiej. Stworzono je dla Polaków, którzy zostali przymusowo wysiedleni ze swoich mieszkań, na przykład w związku z budową Weststadt, a także pracowali w HCP. Te baraki były znane z niskiego standardu sanitarnego, z ograniczoną liczbą ubikacji oraz wspólnymi łazienkami. Każde mieszkanie w tych barakach miało przypisany ogródek uprawny o powierzchni 250 m². Interesującym aspektem jest to, że nazistowska propaganda przedstawiała te baraki jako wyższe standardem od polskich osiągnięć w budownictwie osiedlowym z lat międzywojennych.

Wszystkie powyższe zespoły mieszkaniowe są reprezentantami klasycznej architektury hitlerowskiej i do dnia dzisiejszego zachowały zasadniczo niezmienioną formę. Podczas projektowania korzystano ze wzorcowych, stypizowanych planów budowlanych. Ogródki przydomowe oraz działki otaczające osiedla miały na celu wyrażenie silnego związku mieszkańców z ziemią oraz spełniały funkcje praktyczne, zapewniając aprowizację rodzin w czasach kryzysów żywnościowych. Doświadczenia z innych niemieckich miast w okresie alianckich nalotów wpłynęły na decyzję o luźniejszej zabudowie, co miało ograniczyć zniszczenia i potencjalne ofiary.

Niektóre z omawianych osiedli znajdują się w rejestrze zabytków, co podkreśla ich historyczne znaczenie. Warto również wspomnieć, że w 1936 roku na Dębcu zrealizowano kolejne osiedle według projektu Władysława Czarneckiego. Mieści się przy ul. Jarzębowej 18 i było przeznaczone dla osób bezdomnych oraz bezrobotnych w ramach miejskich akcji socjalnych. Architekt wcześniej stworzył podobną jednostkę na Naramowicach, znaną jako Osiedle Opieki Społecznej, oraz zrealizował przytulisko na Zawadach. To osiedle składa się z dwóch rzędów parterowych baraków, w których urządzono mieszkania z izbą, kuchnią oraz schowkiem. Podobnie jak inne, także to osiedle miało przypisane ogródki warzywne. Obiekt ten istnieje do dziś.

Dojazd

Bezpośrednie połączenia komunikacyjne w tym rejonie są obsługiwane przez autobusy linii nr 149 oraz 175. Dodatkowo, dostępne są również linie podmiejskie, a mianowicie 611, 614 oraz 701, które kursują z pętli Dębiec PKM i Górczyn PKM. Te autobusy dowiozą pasażerów do przystanków Cieszyńska oraz Będzińska.

Warto również zaznaczyć, że dojazd pośredni zapewnia linia nr 179, która zatrzymuje się przy przystanku Opolska.

---

Oceń: Osiedla na Dębcu i Świerczewie w Poznaniu

---