Ośrodek zdrowia na pl. Kolegiackim w Poznaniu

Projektantem tego interesującego budynku był Jerzy Tuszowski, a sama budowa miała miejsce w latach 1936–1937. Zrealizowano ją na działce przy pl. Kolegiackim 12a, z dużą troską o harmonijne wkomponowanie w otaczającą zabytkową zabudowę. Obiekt składa się z dwóch brył: niższej, prostokątnej oraz wyższej, wyoblonej, przy czym ta ostatnia harmonijnie akcentuje miękkość linii pierzei placu.

Warto zauważyć, że nie przetrwał do dnia dzisiejszego charakterystyczny maszt okrętowy wieńczący całość budynku, ani poziome żłobkowania międzyokienne w obłej części konstrukcji. W obiekcie, oprócz poradni lekarskich, mieściły się również: łaźnia miejska, kuchnia mleczna dla społeczności lokalnej oraz mieszkania dla lekarzy. Była to druga w historii realizacja tego typu dla służby zdrowia w Poznaniu, po przychodni, której projekt stworzył Władysław Czarnecki w 1925 roku, przy ul. Słowackiego 43.

Ośrodek, który do dziś funkcjonuje jako placówka ochrony zdrowia, przeszedł znaczący remont w latach 1987–1991, adaptując się do współczesnych potrzeb.

W bliskim sąsiedztwie Ośrodka znajdują się istotne zabytki kultury narodowej, takie jak Fara poznańska (wcześniej znana jako Kolegiata św. Marii Magdaleny) oraz zabytkowe Kolegium Jezuickie. Dodatkowo, w odległości kilku kroków, pod numerem 5, wznosi się klasycystyczna kamienica z lat 1802–1803, zbudowana dla poznańskiego filantropa – Gotthilfa Bergera.