Wojskowe Zakłady Umundurowania w Poznaniu

W 1908 roku zakończono budowę nowoczesnego, dwupiętrowego budynku wzdłuż ulicy Jackowskiego. Obiekt ten zyskał mechaniczne warsztaty szewskie, krajalnię, magazyn skór, a także własną windę i elektrownię. Od 1 października 1908 roku zakład stał się miejscem pracy dla około 300 cywilnych pracowników, podczas gdy kierownictwo pozostało w rękach wojska. Produkowano tutaj mundury sukienne i drelichowe, obuwie żołnierskie oraz bieliznę dla V Korpusu Wojska Niemieckiego.

W trakcie I wojny światowej, zakłady znacząco się rozrosły, a liczba pracowników wzrosła do około 1500, w tym wielu kobiet. W tym również okresie, przy ul. Ułańskiej powstał drugi zakład, w którym zatrudniano kolejnych 1500 pracowników.

17 listopada 1918 roku w zakładach pojawiła się polska kompania pod dowództwem Donata Stolpika, która uniemożliwiła Niemcom wywóz gotowych produktów. Wkrótce po tym, polskie władze powołały Zarząd Urzędu Umundurowania, a w kwietniu 1919 roku nowym szefem zakładów został kapitan Kazimierz Tchorzewski. W 1921 roku zakład zmienił nazwę na Okręgowy Zakład Mundurowy VII, a następnie na Wojskowy Zakład Mundurowy. W tym samym roku przeprowadzono także remont maszyn oraz poszerzono asortyment, wprowadzając m.in. mundury kolejarskie.

Znacząca rozbudowa miała miejsce w 1924 roku, kiedy to wybudowano nową stolarnię, a w 1927 roku utworzono Państwowe Zakłady Umundurowania w Warszawie, z oddziałem fabrycznym w Poznaniu, co wiązało się z reorganizacją pracy. W roku 1935 wprowadzono nowoczesne prasowalnie parowe. Niestety, w połowie 1939 roku zakłady rozpoczęły ewakuację. W wyniku bombardowania fabryka została uszkodzona, a później obsadzona przez nazistów, dla których produkcja miała zaspokoić potrzeby armii niemieckiej, przy udziale głównie polskich pracowników.

Po zakończeniu II wojny światowej, w lutym 1945 roku, zakład przeszły w ręce Armii Czerwonej, gdzie szyto m.in. waciaki i pokrowce na czołgi. Później zakłady zostały przejęte przez Centralny Zarząd Przemysłu Włókienniczego. Przełomowym momentem było usamodzielnienie się zakładów w 1951 roku, kiedy powstały Poznańskie Zakłady Przemysłu Odzieżowego im. Komuny Paryskiej oraz Poznańskie Zakłady Obuwia Domena.