Andrzej Maciej Łubowski

Kultura i sztuka

Andrzej Maciej Łubowski, który również jest znany jako Maciej Łubowski, jest znaczącą postacią w polskim świecie sztuki. Urodził się 6 października 1946 roku w Poznaniu. Jest to polski artysta malarz oraz profesor sztuk plastycznych, który aktywnie wpływał na życie artystyczne w kraju.

W latach 2008–2012 pełnił funkcję dyrektora w Galerii u Jezuitów w Poznaniu. Jego zaangażowanie nie ogranicza się jedynie do sztuki, ponieważ jest również działaczem Związku Polskich Artystów Plastyków, co świadczy o jego chęci wspierania i promowania polskiej sztuki.

Jako pedagog, Łubowski był profesorem zwyczajnym w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu w latach 2006–2015, a także wykładał w Wyższej Szkole Artystycznej w Warszawie. Od 2015 roku jest profesorem na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej, gdzie dzieli się swoją pasją i wiedzą z młodymi adeptami sztuki.

W uznaniu jego osiągnięć artystycznych i pedagogicznych, został odznaczony Brązowym i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” odpowiednio w latach 2010 oraz 2021. Jego wkład w rozwój kultury i sztuki w Polsce jest niezaprzeczalny, czyniąc go wybitnym przedstawicielem swojego pokolenia.

Życiorys

Andrzej Maciej Łubowski ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych w 1971 roku, zdobywając dyplom na Wydziale Malarstwa, w pracowni wybitnego prof. Stefana Gierowskiego. Po zakończeniu edukacji wrócił do swojego rodzinnego Poznania, gdzie początkowo koncentrował się na malarstwie w konwencji informel. Z końcem lat 70. zyskał uznanie jako jeden z kluczowych przedstawicieli fotorealizmu.

W tamtym okresie tworzył prace, które przedstawiały jego własną postać w trudnych, miejskich przestrzeniach, takich jak wykopy oraz zaułki (Kolekcja XX i XXI wieku – Muzeum Sztuki w Łodzi). W latach 80. aktywnie uczestniczył w ruchu kultury niezależnej, a swoje dzieła prezentował m.in. w pracowni Jana Rylkego na warszawskim Ursynowie. W swych twórczych poszukiwaniach, artysta korzystał z fotografii, co prowadziło do tworzenia cykli malarskich.

W latach 80. jego prace przybierały formę symbolicznych obrazów, natomiast w latach 90. powstały instalacje malarskie, które wykorzystały powiększone wizerunki twarzy podzielone na pionowe pasy oraz kostki betonowe, znane jako „Dekompozycje”. Od 1999 roku zajął się także obiektami malarskimi powstałymi na skutek pionowego załamania obrazów, które przedstawiały fragmenty ludzkiej twarzy. Te projekty, określane mianem „Złamane Obrazy” i „Obiekty Podwójne”, zyskały jeszcze większą głębię po dodaniu tła ilustrującego rozkopaną ziemię, co doprowadziło do stworzenia monumentalnego cyklu „Panoramy”.

W 2008 roku artysta zainicjował kolejny cykl prac zatytułowany „Presje”, będący kontynuacją wcześniejszych serii. Jednocześnie, od 2007 roku, rozwijał cykle obrazów, w których postacie umieszczone były pod światło, co zaowocowało pracami takimi jak Okna, Przy Oknie oraz Przy drzwiach. Te obrazy posiadają metaforyczny charakter, koncentrując się na ludzkiej kondycji.

W 1996 roku ukazała się książka „Ścieżka Malowania”, w której Ryszard K. Przybylski analizował twórczość Łubowskiego. Publikacja ta została wydana przez Galerię Miejską „Arsenał” w Poznaniu. W 2005 roku, przy okazji wystawy indywidualnej w tej samej galerii, opublikowano album dotyczący całego dorobku artysty, zatytułowany „Maciej Łubowski: malarstwo otwarte”, w opracowaniu Barbary Gałężewskiej i Marcina Matuszaka.

Przypisy

  1. Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 28.04.2022 r.]
  2. Prof. przew. kwal. II Andrzej Maciej Łubowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 21.07.2020 r.]
  3. prof. dr hab.sztuk plast. Andrzej Łubowski. sin.put.poznan.pl. [dostęp 20.07.2020 r.]

Oceń: Andrzej Maciej Łubowski

★★★★★
Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:22