Leon Prauziński

---

Życiorys

Leon Prauziński to postać, której życie i działalność artystyczna są związaną z burzliwymi wydarzeniami XX wieku. Już w młodzieńczych latach uczęszczał do gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim oraz Poznaniu. W 1915 roku, podczas I wojny światowej, został powołany do Armii Cesarstwa Niemieckiego, gdzie walczył na froncie zachodnim.

Jego patriotyzm objawił się w uczestnictwie w powstaniu wielkopolskim, gdzie działał w grupie Stanisława Nogaja. 27 grudnia 1918 roku wziął udział w wybuchu walk powstańczych, gdzie między innymi zdobywał Prezydium Policji i brał udział w walkach o most Chwaliszewski. Jego działania nie ograniczały się jedynie do Poznania – uczestniczył także w zdobywaniu Wolsztyna, Zbąszynia oraz Miejskiej Górki. Po tym wydarzeniu, Prauziński włączył się do walk w wojnie polsko-bolszewickiej.

W 1920 roku, z powodzeniem uzyskał maturę w Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, a rok później ukończył szkołę podchorążych. Lata 1921–1923 to czas jego intensywnej twórczości artystycznej, kiedy to na podstawie swoich rysunków i szkiców z okresu powstania wielkopolskiego namalował dwanaście obrazów olejnych przedstawiających sceny walki. Niestety, podczas okupacji, obrazy te zostały zniszczone przez Niemców, pozostawiając jedynie pocztówkowe reprodukcje wydane w przededniu II wojny światowej.

W latach 1923–1924 studiował na wydziale rolnym Uniwersytetu Poznańskiego. 19 kwietnia 1927 roku ożenił się z Ireną Masuth, z którą doczekał się dwóch synów: Macieja (ur. 1928) i Wojciecha (ur. 1931). Już w 1927 roku wyjechał na studia do Monachium, które ukończył rok później na wydziale malarstwa i sztuk pięknych. Po powrocie do kraju, Prauziński zajmował się ilustrowaniem czasopism oraz książek, co było dla niego nie tylko źródłem utrzymania, ale również sposobem na wyrażanie swoich artystycznych idei.

Jednakże, jego życie zostało brutalnie przerwane 1 listopada 1939 roku, kiedy to został aresztowany przez Gestapo i osadzony w Forcie VII. W procesie, który był tragiczną farsą, głównym dowodem jego „winy” wobec Rzeszy Niemieckiej były jego obrazy, które uwieczniały chwalebny czyn powstańców wielkopolskich. Leon Prauziński zginął w Forcie VII 6 stycznia 1940 roku, pozostawiając po sobie pamięć o odwadze i twórczości, która została tragicznie przerwana w czasie najciemniejszych dni historii Polski.

---

Oceń: Leon Prauziński

---