Kazimierz Wichniarz

---

Życiorys

Urodził się w regionie Poznania, a dokładniej w Górczynie. W latach 1931–1934 zdobywał doświadczenie w zakresie sztuki aktorskiej, uczestnicząc w studium przy znanym poznańskim Teatrze Polskim, gdzie miał okazję występować na scenie.

W 1934 roku zdał egzamin eksternistyczny, co pozwoliło mu na przynależność do Związku Artystów Scen Polskich. Przed wybuchem II wojny światowej występował na scenach Łucka oraz Łodzi. W momencie rozpoczęcia konfliktu w 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej, podczas której dostał się do niewoli, jednak udało mu się uciec. Pozostał w Mielcu aż do zakończenia okupacji.

Po wojnie, w latach 1944–1946, był aktorem Teatru Wojska Polskiego, z którego działalność rozpoczął w Lublinie. Szereg występów miało miejsce również w Katowicach, Bydgoszczy, Toruniu, a także ponownie w Poznaniu i Łodzi. W końcu osiedlił się w Warszawie.

Od 1957 roku aż do przejścia na emeryturę w 1988 roku, pełnił rolę aktora w Teatrze Narodowym w Warszawie. W życiu osobistym był mężem Mieczysławy; para nie doczekała się potomstwa. Aktor spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, a jego miejsce pochówku mieści się w kwaterze A 3 Tuje rz. 2 m. 38.

Filmografia (wybór)

Aktor

Kazimierz Wichniarz to postać, która miała duży wpływ na polskie kino. Jego filmografia obejmuje różnorodne role, dzięki którym zdobył uznanie widzów. Wśród jego pierwszych ról znajduje się udział w filmie Zakazane piosenki z 1946 roku, gdzie zagrał gestapo przeprowadzającego rewizję.

Kolejnym znaczącym osiągnięciem był film Pierwsze dni z 1952 roku, w którym wcielił się w postać Baki, członka bandy.

W 1954 roku związał się z filmowaniem trzech produkcji – Pod gwiazdą frygijską, Kariera oraz Uczta Baltazara, co potwierdza jego wszechstronność na ekranie. Inne zasłużone tytuły to Wraki (1956) oraz Szatan z siódmej klasy (1960), gdzie zagrał Iwo Gąsowskiego, ojca Wandy.

Wichniarz nieprzerwanie rozwijał swoją karierę aktorską, występując w takich filmach jak Hubal (1973) i Potop (1974) w roli Jana Onufrego Zagłoby.

Podczas swej kariery wziął także udział w wielu innych produkcjach, które przyczyniły się do jego reputacji jako utalentowanego aktora.

Polski dubbing

Oprócz ról filmowych, Kazimierz Wichniarz aktywnie uczestniczył w polskim dubbingu. Jego pierwszą rolą w tej dziedzinie był Zakochany kundel (1955), gdzie użyczył głosu Lordowi.

Jego przygoda z dubbingiem obejmowała także postać Wielkiego Wodza w Piotrusiu Panu (1953) oraz głos samolotu „Jak” w Wielka, większa i największa (1962).

W ciągu swojej kariery, Wichniarz współpracował z wieloma znakomitymi produkcjami, stając się uznaną postacią wśród polskich lektorów i dublujących.

Użyczył głosu

Poza swoimi aktorskimi osiągnięciami, Kazimierz Wichniarz miał również zaszczyt użyczać głosu w audycjach radiowych. W tym zakresie jego najciekawszą rolą była postać Onufrego Zagłoby w Ogniem i mieczem (Teatr Polskiego Radia).

W 1985 roku Wichniarz wziął udział w popularnej bajce muzycznej Kubuś Puchatek, wydanej przez Polskie Nagrania na kasecie, gdzie pełnił rolę Słonia. Jego głos przyczynił się do tworzenia niepowtarzalnej atmosfery tej produkcji.

Odznaczenia i nagrody

Kazimierz Wichniarz uzyskał szereg ważnych wyróżnień, które podkreślają jego znaczący wkład w kulturę i społeczeństwo. Poniżej przedstawiono listę odznaczeń oraz nagród, które otrzymał w toku swojej kariery:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1984),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1975),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1967),
• Złoty Krzyż Zasługi (1956),
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984),
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1975),
• Złota Odznaka Związków Zawodowych (1975),
• Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1967),
• Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (1980).

---

Oceń: Kazimierz Wichniarz

---