Elżbieta Maria Czuma, znana również jako Elżbieta Sojka, to niezwykle wpływowa postać. Urodziła się 8 czerwca 1954 roku w Poznaniu, co czyni ją osobą związaną z tym historycznym miastem.
W swoim życiu zawodowym oraz publicznym aktywnie działała w ROPCiO (Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela), gdzie zabiegała o fundamentalne prawa i wolności każdego człowieka.
Dodatkowo, jej zaangażowanie w harcerstwo jako instruktorka ZHR (Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej) przyniosło jej uznanie wśród młodszych pokoleń, które kształtowała i inspirowała w duchu wartości harcerskich.
Życiorys
Elżbieta Czuma to osoba o szczególnej drodze życiowej. Jest absolwentką Wydziału Architektury na Politechnice Szczecińskiej oraz teologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Już od 1975 roku była aktywna w duszpasterstwie akademickim w Szczecinie, co wiązało się z objęciem jej inwigilacją przez Służbę Bezpieczeństwa. Uczestniczyła także w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, organizując Studencki Komitet Solidarności i pisząc deklarację tego ruchu.
2 sierpnia 1978 roku zorganizowała spotkanie przedstawicieli SKS-ów z różnych miast Polski, takich jak Szczecin, Wrocław, Kraków, Gdańsk i Poznań, które zostało rozbite przez SB w wyniku donosu. Mimo wielokrotnych represji i prześladowań na uczelni, Elżbieta nie ustępowała. Po zawarciu małżeństwa z Benedyktem Czumą przeniosła się do Łodzi, gdzie współpracowała w prowadzeniu Punktu Konsultacyjno-Informacyjnego oraz Klubu Swobodnej Dyskusji ROPCiO.
Wraz z mężem angażowała się w drukowanie i kolportaż wydawnictw stowarzyszenia ROPCiO. Udało jej się także wydać antologię poezji, która nie mogła być opublikowana przez cenzurę. Po sierpniu 1980 roku aktywnie uczestniczyła w „Solidarności”, pisząc artykuły do tygodnika „Solidarność Ziemi Łódzkiej”. W tym okresie w jej życiu przyszło na świat dwoje dzieci.
W uznaniu jej wybitnych zasług na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, 16 marca 2007 roku została odznaczona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Uroczystość wręczenia odznaczeń miała miejsce w Pałacu Prezydenckim z okazji 30-lecia Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela.
Jako harcmistrzyni, od 15 września 2005 do 13 marca 2010 roku pełniła funkcję komendantki Łódzkiej Chorągwi Harcerek ZHR. Była również członkinią Rady Naczelnej ZHR w latach 2010-2012 oraz Komisji Harcmistrzyń ZHR od 2008 do 2010 roku. Elżbieta Czuma jest matką pięciorga dzieci, a jej życiowe dokonania wciąż inspirują wiele osób.
Przypisy
- Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 55. ISBN 978-83-87899-32-5.
- M.P. z 2007 r. nr 42, poz. 479
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Zdzisław Glapiak | Edmund Maj | Krystyna Klimaszewska | Edmund Bielawski | Aleksander Kaszowski | Roman Strzałkowski | Leszek Szuman | Czesław Spychała | Napoleon Kamieński | Antoni Wiśniewski (leśnik) | Marian Jaskuła | Erhard Mutius | Bogdan Szymański | Kamila Szczawińska | Marian Walczak (kolekcjoner) | Czesław Białas (społecznik) | Krystyna Wanda Maringe-Grostal | Postirol | Monika Jagaciak | Zofia DobrowolskaOceń: Elżbieta Czuma