Edmund Maj, urodzony w 1921 roku w Poznaniu, był osobą o bardzo różnorodnych osiągnięciach. Zmarł w 2002 roku w tym samym mieście, które było świadkiem jego wielu działań.
W ciągu swojego życia pełnił rolę zarówno robotnika, jak i pracownika umysłowego, co świadczy o jego wszechstronności. Dodatkowo, jego aktywność społeczna oraz sportowa sprawiała, że był znaczącą postacią w swoim otoczeniu.
Życiorys
Edmund Maj przed 1939 rokiem był związany z Poznaniem, gdzie pracował w fabryce mydła. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się od nauki zawodu ekspedienta, jednak została nagle przerwana przez niemiecką agresję na Polskę we wrześniu 1939. W wyniku tego tragicznego wydarzenia, wraz z rodziną, został wywieziony na roboty przymusowe do Rzeszy, gdzie trafił w okolice Hamburga. W tamtych trudnych czasach pracował jako pomocnik ogrodnika, co stanowiło zaledwie cień jego rzeczywistych umiejętności.
Po zakończeniu II wojny światowej, w 1946 roku, Edmund wrócił do Poznania i zatrudnił się w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym, gdzie pełnił funkcję konduktora. Jego zaangażowanie i determinacja w pracy szybko zauważono; w 1950 roku przeszedł do działu świadczeń socjalnych MPK Poznań. Już od 1951 roku zarządzał sekcją socjalną, a w 1966 roku objął kierownictwo całego tego działu.
Edmund ukończył liceum ogólnokształcące dla pracujących, co stanowiło ważny krok w jego dalszym rozwoju. Po przejściu na emeryturę w 1982 roku, znalazł czas na rozwijanie swoich pasji, szczególnie tych związanych z transportem miejskim, gromadząc materiały i dokumenty na ten temat.
Nie ograniczał się jednak tylko do pracy zawodowej; był aktywnym działaczem społecznym oraz sportowym. W Klubie Sportowym Surma pełnił różne funkcje, organizował zawody oraz imprezy sportowe, co wychodziło poza ramy jedynie zawodowego zaangażowania. W latach 1983–1990, będąc już na emeryturze, pracował w tym klubie na pół etatu jako konserwator urządzeń sportowych, angażując się w rozwój sportu lokalnego społeczności.
Odznaczenia
Edmund Maj, jako uznany i ceniony członek społeczności, otrzymał wiele prestiżowych wyróżnień za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój lokalnej oraz krajowej infrastruktury.
Wśród jego odznaczeń można wymienić:
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1981),
- Honorową Odznakę Miasta Poznania,
- Złotą Odznakę Związkową,
- Złotą Odznakę Federacji Sportowej „Ogniwo”,
- Odznakę Zasłużonego Pracownika Gospodarki Komunalnej,
- tytuł Zasłużonego Pracownika MPK Poznań.
Te wyróżnienia odzwierciedlają nie tylko jego zaangażowanie, ale także jego znaczący wpływ na rozwój sektora, w którym działał.
Przypisy
- a b c d Edmund Maj /1921-2002/, w: Z Życia MPK Poznań, nr 11(676)/2002, s. 8, ISSN 0329-6637
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Krystyna Klimaszewska | Edmund Bielawski | Aleksander Kaszowski | Roman Strzałkowski | Leszek Szuman | Czesław Spychała | Napoleon Kamieński | Antoni Wiśniewski (leśnik) | Jerzy Honowski | Edward Mycielski-Trojanowski | Zdzisław Glapiak | Elżbieta Czuma | Marian Jaskuła | Erhard Mutius | Bogdan Szymański | Kamila Szczawińska | Marian Walczak (kolekcjoner) | Czesław Białas (społecznik) | Krystyna Wanda Maringe-Grostal | PostirolOceń: Edmund Maj