Leszek Szuman

---

Życiorys

Okres przedwojenny

Rodzina Leszka Szumana wywodziła się z Wielkopolski, a ich nazwisko, Schuman, zostało spolszczone w czasie zaborów. Urodził się w Poznaniu w roku 1903. Po ukończeniu znanego poznańskiego Liceum Ogólnokształcącego św. Marii Magdaleny w 1925 roku, podjął pracę w urzędzie celnym, a także jako komiwojażer w przedstawicielstwie firmy Alfa Laval. Jego matka nabyła tartak, młyn i żwirownię po śmierci ojca w 1914 roku, co sprawiło, że Leszek przejął zarządzanie tymi nieruchomościami.

W latach 1930–1935 spędził czas w Argentynie i Urugwaju, gdzie pracował w polskim poselstwie. W tym okresie intensywnie uczył się hiszpańskiego oraz pisał swoje pierwsze horoskopy. Po powrocie do Polski w 1935 roku, zaczął publikować liczne artykuły prasowe na temat Gran Chaco oraz inne wspomnienia związane z Ameryką Południową. Wydał także podręcznik dotyczący reklamy, co otworzyło mu drzwi do pracy jako specjalista w warszawskich przedstawicielstwach firm Philips oraz Renault. Ukończył również studia ekonomiczne w Berlinie przed wybuchem II wojny światowej.

1939–1945

Podczas okupacji Leszek Szuman pracował jako krupier w kasynie, a później jako pracownik wydziału żywienia i rolnictwa w gubernatorstwie generalnym GG. Jego różnorodne doświadczenia zawodowe wskazują na adaptacyjność i umiejętność radzenia sobie w trudnych czasach.

Okres powojenny

Po zakończeniu drugiej wojny światowej, co miało miejsce prawdopodobnie po 31 grudnia 1945 roku, osiedlił się w Szczecinie na ulicy Marii Skłodowskiej-Curie w dzielnicy Pogodno. Zajmował się dystrybucją kruszywa wydobywanego w okolicy Bielinka, a także tłumaczeniami jako przysięgły tłumacz niemieckiego i hiszpańskiego. Co ciekawe, Leszek opanował siedem języków obcych, w tym pewne afrykańskie narzecza, co czyniło go niezwykle wszechstronnym w swoim fachu.

Leszek Szuman zmarł 13 czerwca 1986 roku, z niektórych źródeł wynika jednak, że mogło to być 12 czerwca 1987 roku. Jego miejsce spoczynku znajduje się na szczecińskim cmentarzu Centralnym, gdzie został pochowany z należnymi honorami.

Ezoteryka

Od najmłodszych lat Leszek Szuman miał szczególne zainteresowanie ezoteryką, które było zainspirowane głównie jego matką, która próbowała stosować wahadło radiestezyjne. Również inni członkowie jego rodziny oraz dr med. Alfred Kalaciński, uznawany za jednego z popularnych astrologów w latach 30. XX wieku, mieli wpływ na jego rozwój w tym zakresie. Szuman z powagą podchodził do objawień fatimskich oraz prognoz takich wizjonerów jak Nostradamus i Edgar Cayce. Niemniej jednak, był świadomy, że wiele osób współczesnych mu nie akceptowało tych doktryn, podobnie jak medycynę ludową czy homeopatię.

Astrologię i parapsychologię rozpatrywał jako ważne odgałęzienia psychologii. Stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych polskich astrologów oraz parapsychologów. Jego analizy i teksty publikowane były w różnych mediach, w tym w książce Jerzego Banachowicza zatytułowanej Przepowiednie roku 2012. Koniec świata czy nowy początek z 2010 roku.

Szuman opracował ponad 8 tysięcy horoskopów oraz prognoz politycznych. Jego działalność obejmowała także współpracę z Milicją Obywatelską przy rozwiązywaniu zagadek kryminalnych i poszukiwaniu osób zaginionych. Napisał kilka popularnych książek, z których część zachowała się w formie maszynopisów. W 1982 roku był współzałożycielem Pomorskiego Towarzystwa Parapsychotronicznego, gdzie pełnił funkcję pierwszego prezesa.

W jego kręgu uczniowskim znalazł się również Leszek Weres. Jego dorobek literacki obejmuje:

• 1982 – Astrologia i polityka, Krajowa Agencja Wydawnicza, Gorzowski Klub Miłośników Fantastyki Naukowej, Gorzów Wielkopolski,
• 1982 – Życie po śmierci, Wyd. Różdżkarz,
• 1991 – W kręgu znaków zodiaku, Wyd. Merkuriusz, Warszawa (Seria: Księga Wróżb i Przepowiedni),
• 1992 – Przepowiednie i proroctwa, Wyd. Różdżkarz,
• Radiestezja, geotronika, biotronika, psychotronika 2’82: ochrona i kształtowanie środowiska człowieka obowiązkiem narodowym i zadaniem społecznym.

---

Oceń: Leszek Szuman

---