Krystyna Klimaszewska

---

Życiorys

Krystyna Klimaszewska była córkąCzesława Ganowicza oraz Janiny z Wentzlów. Jej ojciec, a także przodkowie, mieli swoje korzenie w rodzinie zamieszkującej Gostyń przynajmniej od XVI wieku. Krystyna miała o rok starszego brata Zbigniewa. Życie edukacyjne rozpoczęła w Poznaniu, a w 1927 roku jej rodzina przeniosła się do Inowrocławia, gdzie dr Ganowicz otworzył swoją praktykę lekarską.

W 1931 roku Krystyna z powodzeniem ukończyła Prywatne Gimnazjum Żeńskie im. Marii Konopnickiej. Następnie podjęła studia na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie w czerwcu 1938 roku uzyskała dyplom magistra filozofii w zakresie filologii polskiej.

Pasjonowała się szybownictwem, będąc członkinią pierwszej w Polsce Sekcji Szybowniczej Pań przy Aeroklubie Poznańskim. Od momentu jej powstania, tj. od 10 listopada 1932 roku, Krystyna była aktywną członkinią zarządu tej sekcji. Jej osiągnięcia szkoleniowe były imponujące, szczególnie w Fordońskiej Szkole Szybowcowej, gdzie około 1934 roku ukończyła podstawowe kursy szybowcowe. W trakcie przygotowań do zawodów szybowcowych w Bezmiechowej Górnej, 25 sierpnia 1935 roku, Krystyna zdobyła światowy rozgłos, wykonując pierwszy nocny szybowcowy lot żaglowy. Latając na szybowcu „Komar”, spędziła w powietrzu 5 godzin i 40 minut, w tym około 2 godziny w locie nocnym, osiągając pułap 950 metrów.

Następnie we Lwowie ukończyła kurs szybowcowy w lotach na holu za samolotem. Podczas III Krajowych Zawodów Szybowcowych w Ustjanowej, które miały miejsce od 22 września do 6 października 1935 roku, Krystyna ustanowiła kobiecy rekord Polski w wysokości lotu, osiągając 1800 m, co było znacznie powyżej dotychczasowego rekordu wynoszącego 975 m. W 1936 roku zdobyła tytuł wyczynowej pilotki szybowcowej kat. „C”, a w grudniu tegoż roku Aeroklub Polski zatwierdził ją jako komisarza pomocniczego Aeroklubu Poznańskiego na zbliżające się zawody szybowcowe w 1937 roku.

Dziedzicząc po ojcu, który był zarówno lekarzem, jak i literatem, Krystyna wykazała się talentem literackim, pisząc liczne opowiadania i artykuły, które znalazły swoje miejsce w prasie krajowej oraz regionalnej w latach trzydziestych. Jeszcze w połowie sierpnia 1939 roku prowadziła audycje radiowe.

W czasie II wojny światowej Ganowiczówna mieszkała w Warszawie, gdzie na początku lat czterdziestych rozpoczęła współpracę z konspiracyjnym wywiadem. W tym czasie została żoną Sándora Benisa, wywiadowcy Muszkieterów i późniejszego żołnierza ZWZ-AK, który zginął w czasie powstania warszawskiego. W konspiracji Benis był znany pod pseudonimem Henryk Klimaszewski. Krystyna przyjęła to samo nazwisko, używając konspiracyjnego pseudonimu „Ewa”. Pracowała jako sekretarka w Referacie „997” Oddziału II Komendy Głównej AK, zajmującym się wywiadami obcymi.

Latem 1947 roku Krystyna Klimaszewska objęła stanowisko kierownika szybowcowego ośrodka szkoleniowego wStarej Miłosnej, powstałego na mocy decyzji Ministerstwa Komunikacji. Ośrodek dysponował siedmioma szybowcami treningowymi, a na jego pierwszy kurs zapisało się trzydzieści osób. W połowie lat sześćdziesiątych pracowała w Dziale Wydawnictw Centralnego Instytutu Informacji Naukowo-Technicznej i Ekonomicznej w Warszawie.

Krystyna Klimaszewska z Ganowiczów zmarła 7 czerwca 1999 roku w Nowym Sączu, a jej ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu gołąbkowickim.

---

Oceń: Krystyna Klimaszewska

---