Aleksander Kaszowski

---

Życiorys

Podczas II wojny światowej Aleksander Kaszowski zamieszkiwał w Gnieźnie, gdzie miał niezwykłą możliwość zapoznania się z bogactwem literatury marynistycznej. Po zakończeniu wojny rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej, a następnie podjął pracę w ZNTK w Poznaniu.

Jego pasja do żeglarstwa rozpoczęła się w 1948 roku, a od 1969 roku posiadał tytuł jachtowego kapitana żeglugi wielkiej (patent nr 300). Kaszowski był pionierem i kluczową postacią w rozwoju żeglarstwa morskiego w Bydgoszczy. W 1964 roku zainicjował powstanie Sekcji Żeglarstwa Morskiego przy klubie KKS Brda, która obecnie funkcjonuje w ramach klubu Bydgostia.

Wielkie osiągnięcie stanowiła budowa bydgoskiego jachtu oceanicznego Euros, który stał się jednym z najbardziej znanych polskich jachtów. Jego zaangażowanie przyczyniło się również do powstania kolejnych jednostek pływających, takich jak Zentka i Solanus. Ostatni z wymienionych, podobnie jak Euros, zaczął zdobywać znaczące uznanie w historii polskiego żeglarstwa. Wśród jego uczniów znajduje się znany bydgoski kapitan Bronisław Radliński.

W 1968 roku pełnił funkcję I oficera na Eurosie, który pod dowództwem kapitana Wojciecha Orszuloka jako pierwszy na świecie opłynął Islandię. Dwa lata później, w 1970 roku, poprowadził tę jednostkę przez cieśninę Pentland Firth. Ten przejazd odbył się pod żaglami, bez użycia silnika, w czasie prądu syzygijnego, co czyni go pierwszym takim wydarzeniem w dziejach żeglarstwa globalnego.

W 1971 roku Kaszowski dokonał samotnego rejsu na Eurosie bez samosteru i silnika, dwukrotnie pokonując Cieśniny Duńskie. Wyczyn ten do dziś pozostaje unikalny. W 1973 roku poprowadził Eurosa wokół Przylądka Horn. Mimo trudnych warunków, w tym sztormów trwających dwa tygodnie, ta próba została uznana za udaną i była 25. tego typu w historii żeglarstwa światowego. W 1977 roku Kaszowski kierował Euros na Spitsbergen, gdzie jacht był trzecim polskim statkiem w tym arktycznym archipelagu.

Za swoje imponujące osiągnięcia żeglarz otrzymał dwukrotnie medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, trzykrotnie był nagrodzony tytułem „Rejs Roku” oraz wyjątkowym wyróżnieniem tej nagrody. W ramach swoich dokonań, w ciągu dwóch kadencji, pełnił rolę Grotmasztem Bractwa Kahornowców, którego był jednym z fundatorów.

Wspólnie z Zbigniewem Urbanyi napisał kilka znaczących książek, wśród nich: „Eurosem na Horn”, „Sztormy, lody i powroty” oraz „Polskie jachty na oceanach”. Ponadto sam jest autorem „Kaphornowej Siódemki”, „Kanaki z trzeciej wachty” i „Nawigacji dla żeglarzy”. Te opracowania sprzedały się w łącznym nakładzie ponad 250 000 egzemplarzy. Dwa razy otrzymał nagrodę imienia Leonida Teligi za najlepszy literacki utwór promujący żeglarstwo.

W 1970 roku został uhonorowany tytułem Zasłużonego Działacza Żeglarstwa Polskiego. Oprócz tego otrzymał szereg innych odznaczeń i tytułów, w tym tytuł honorowego członka International Association of Cape Horner, Bydgoskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego oraz RTW Bydgostia Kabel, a także tytuł Honorowego Komandora Sekcji Żeglarskiej RTW Bydgostia.

W 2002 roku, podczas zebrania założycielskiego „Kujawsko-Pomorskiego Kolegium Kapitanów Jachtowych”, uhonorowano go godnością Kapitana Seniora. W 2006 roku Wojewoda Kujawsko-Pomorski przyznał mu Honorową Nagrodę „Za wybitne osiągnięcia żeglarskie na morzu”. Ponadto w 2007 roku zarząd Polskiego Związku Żeglarskiego docenił jego wkład w rozwój żeglarstwa, przyznając mu Medal „Za szczególne zasługi dla żeglarstwa polskiego”. Kaszowski został laureatem Conrady – Indywidualności Morskie w 2011 roku. Dnia 8 marca 2013 roku Walne Zgromadzenie Bractwa Kaphornowców uhonorowało go tytułem Honorowego Członka Bractwa Kaphornowców, a w kwietniu tego samego roku został Honorowym Członkiem Polskiego Związku Żeglarskiego.

Ostatecznie, Aleksander Kaszowski zmarł 11 lipca 2017 roku po długiej chorobie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii polskiego żeglarstwa.

Odznaczenia

W swoim dorobku zawodowym Aleksander Kaszowski zdobył szereg znaczących odznaczeń, które podkreślają jego wkład w rozwój i służbę publiczną. Jego osiągnięcia w dziedzinie kolejnictwa oraz działalności na rzecz wspólnoty zostały docenione poprzez liczne nagrody.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1996 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi,
• odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Kolejarz RP”,
• „Medal Prezydenta Miasta”, który otrzymał dwukrotnie,
• wiele innych odznaczeń państwowych i resortowych.

Te wyróżnienia świadczą o jego wyjątkowym zaangażowaniu oraz profesjonalizmie w pracy.

---

Oceń: Aleksander Kaszowski

---