Hermann Kantorowicz

Prawo i sprawiedliwość

Hermann Kantorowicz, urodzony 18 listopada 1877 roku w Poznaniu, to postać, która zapisała się w historii jako prominentny niemiecki prawnik oraz wykładowca akademicki. Jego kariera edukacyjna obejmowała prestiżowe uczelnie takie jak uniwersytet we Fryburgu, gdzie prowadził zajęcia w latach 1908–1929, oraz uniwersytet w Kilonii od 1929 do 1933 roku.

W obliczu tragicznych wydarzeń związanych z dojściem Adolfa Hitlera do władzy w Niemczech, Kantorowicz zmuszony był emigrować i kontynuować swoją działalność naukową poza granicami kraju. W okresie późniejszych lat wykładał na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, Włoszech a od 1935 roku w Wielkiej Brytanii.

Jako teoretyk prawa, Kantorowicz znacząco wpłynął na rozwój doktryny, wprowadzając zasadę wolnego prawa, która umożliwiała sędziom podejmowanie decyzji w sposób niezależny od zapisów ustawowych, co stanowiło odejście od tradycyjnego rozumienia pozytywizmu prawnego.

Warto również wspomnieć, że w 1934 roku, jego osiągnięcia zostały docenione w sposób szczególny, gdyż został nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla, co podkreśla jego wpływ na międzynarodowe prawo i instytucje demokratyczne.

Publikacje

Hermann Kantorowicz był autorem wielu znaczących publikacji, które wywarły wpływ na myślenie prawnicze i polityczne. Oto niektóre z jego kluczowych dzieł:

  • Der Geist der englischen Politik und das Gespenst der Einkreisung Deutschlands (1929; Duch polityki brytyjskiej i mit okrążenia Niemiec),
  • Dictatorships (1935),
  • Studies in the Glossators of the Roman Law (1938; z Williamem W. Bucklandem),
  • The Definition of Law (napisane 1938, opublikowane w 1958 roku).

Przypisy

  1. Nomination%20Archive [online], NobelPrize.org, 01.04.2020 r. [dostęp 19.01.2021 r.]

Oceń: Hermann Kantorowicz

★★★★★
Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:5