Zenon Trzciński to postać wybitna, której życie i kariera kształtowały polską historię. Urodził się 12 czerwca 1934 roku w Poznaniu, a zmarł 19 listopada 2012 roku w Warszawie.
Trzciński był generałem dywizji Milicji Obywatelskiej. Pełnił funkcję ostatniego komendanta głównego tej instytucji, co czyni go jedną z kluczowych osób w strukturze bezpieczeństwa państwa w okresie PRL. Dodatkowo, posiadał doktorat z nauk prawnych, co podkreśla jego kompetencje w zakresie prawa.
Życiorys
Zenon Trzciński to postać o bogatej ścieżce zawodowej, będący synem Bernarda i Janiny. W 1953 roku ukończył Liceum Pedagogiczne, a w latach 1953-1954 pracował jako nauczyciel. Po tym czasie odbył służbę wojskową, która trwała od 1954 do 1956 roku.
W 1956 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, które zakończył w 1961 roku. Zaledwie kilka miesięcy później, w 1960 roku, wstąpił do milicji. Od 1960 do 1966 roku był funkcjonariuszem Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej w Poznaniu, jednocześnie kontynuując naukę w Szkole Oficerskiej MO w Szczytnie w trybie zaocznym (1962-1964).
W 1966 roku przeniósł się do Komendy Wojewódzkiej w Poznaniu, gdzie pełnił funkcję starszego inspektora w Wydziale do Walki z Przestępstwami Gospodarczymi oraz Wydziale Dochodzeniowym, a w kolejnych latach awansował na stanowisko zastępcy naczelnika (1967-1970) oraz naczelnika Wydziału Ogólnego (1970-1972).
W latach 1972–1975 był komendantem Wyższej Szkoły Oficerskiej w Szczytnie, a w 1974 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1975 roku pełnił funkcję komendanta wojewódzkiego MO w Lublinie, a w latach 1976-1980 był komendantem Akademii Spraw Wewnętrznych.
W 1980 roku objął stanowisko komendanta Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Szczecinie. W 1981 roku awansował na zastępcę komendanta głównego, a w latach 1987-1990 pełnił funkcję komendanta głównego Milicji Obywatelskiej. W 1984 roku, na mocy uchwały Rady Państwa PRL, został awansowany do stopnia generała brygady, a akt nominacyjny wręczył mu przewodniczący Rady Państwa PRL, prof. Henryk Jabłoński, w Belwederze.
W październiku 1989 roku, zgodnie z postanowieniem Prezydenta PRL, awansował do stopnia generała dywizji MO, a nominację wręczył mu w Belwederze prezydent PRL, gen. armii Wojciech Jaruzelski. Po latach pełnej poświęcenia służby, w 1990 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.
Pozostali ludzie w kategorii "Prawo i sprawiedliwość":
Włodzimierz Albin | Małgorzata Materniak-Pawłowska | Juliusz Wójciak | Stephen Samuel Remak | Adam Woliński | Stanisław Czepita | Hermann Kantorowicz | Wojciech Dajczak | Jerzy Pomin | Jadwiga Giżycka-Koprowska | Józef Okolski | Alfred Laboga | Jan Motty (prawnik) | Jerzy Poetschke | Jacek Sobczak (sędzia) | Henryk Rot | Andrzej Wierciński (prawnik) | Łukasz Pohl | Roman Moraczewski (sędzia) | Zbigniew Rau (policjant)Oceń: Zenon Trzciński