Adam Woliński

---

Życiorys

Adam Woliński, polski prawnik i społecznik, rozpoczął swoją edukację od ukończenia gimnazjum w Poznaniu. Następnie podjął studia prawnicze we Wrocławiu, które zakończył sukcesem. Po ukończeniu aplikacji w Gostyniu i Poznaniu zdecydował się na złożenie egzaminu asesorskiego w Berlinie w 1883 roku. Rok później powrócił na stałe do Poznania, gdzie aktywnie praktykował jako adwokat, jednocześnie uzyskując tytuł doktora.

W swojej karierze często bronił polskich działaczy narodowych oraz redaktorów pism, którzy byli oskarżani w wyniku Kulturkampfu oraz działalności Hakaty. Wśród jego głośnych spraw znajdował się proces Józefa Kościelskiego. W 1896 roku, w Międzyrzeczu, uzyskał uniewinnienie dla większości Polaków oskarżonych o pobicie komisarza von Carnego, odnosząc się do problemów alkoholowych rzekomo pokrzywdzonego.

W 1901 roku Woliński był jednym z obrońców w słynnym procesie dzieci z Wrześni, które brały udział w głośnym strajku szkolnym. W latach 1891–1896 zasiadał w radzie miejskiej Poznania, gdzie angażował się w liczne inicjatywy społeczne. Jako radca prawny Banku Kwilecki-Potocki, aktywnie wspierał rozwój lokalnej społeczności. W 1894 roku był jednym z założycieli rolniczej spółki parcelacyjnej, mającej na celu ochronę ziemi polskiej przed wykupywaniem przez niemieckich osadników.

Jego działalność publiczna nie ograniczała się tylko do praktyki prawniczej. Kilkakrotnie zwracał na siebie uwagę dzięki swoim wystąpieniom na wiecach polskich, w tym 28 czerwca 1899 roku, gdy protestował przeciwko karaniu osób prywatnych za udzielanie lekcji języka polskiego.

W życiu prywatnym był żonaty z Heleną Anną z Wituskich, urodzoną w 1869 roku, córką pedagoga Leona Wituskiego. Helena zmarła w 1909 roku, co było dla Wolińskiego znaczącym wydarzeniem w jego osobistym życiu.

---

Oceń: Adam Woliński

---