Janusz Sauer

W latach 1955–1956 Sauer był członkiem Koła Młodych przy poznańskim oddziale Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1958 roku opublikował wybór swoich wierszy w tomiku, który powstał dzięki Literackiej Grupie Niezależnych „Swantewit”, której był współzałożycielem. Tomik nosił tytuł Piąte strony świata. W tym okresie, współpracując z grupą Swantewit, aktywnie prezentował swoje utwory w Piwnicy Pod Baranami oraz na licznych wieczorach literackich organizowanych w Poznaniu i całej Wielkopolsce. Uczestniczył także w prestiżowych Festiwalach Młodej Poezji, które podkreślały talent młodych twórców.

Niestety, zniechęcony przeszkodami, które napotykał w związku z działalnością wydawniczą, Janusz Sauer zdecydował się wycofać z życia literackiego i przestał pisać. Jednak po przejściu na emeryturę, powrócił do swojej pasji. W tym okresie wydał tomik wierszy zatytułowany Papierowe okręty. W 1998 roku, posługując się pseudonimem J. Dino Sauer, opublikował również dwa utwory: Koncert organowy oraz Jaja Dinozaura.

W 2001 roku Janusz Sauer wstąpił do Związku Literatów Polskich, co potwierdza jego powrotną obecność na literackiej scenie. Warto dodać, że pod koniec 2003 roku zdobył główną nagrodę na konkursie poetyckim imienia Jana Śpiewaka w Świdwinie, co stanowiło znakomite zwieńczenie jego kariery literackiej.

Po śmierci Janusza Sauera, został on pochowany na cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu (kw. P, rzad 25, grób 24), co jest miejscem, które przyciąga zarówno miłośników literatury, jak i tych, którzy pragną oddać hołd jego twórczości.