Ewa Wycichowska

---

Życiorys

Ewa Wycichowska jest absolwentkąPoznańskiej Szkoły Baletowej z roku 1968, a także pedagogiki tańca, którą studiowała na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie jej studia zakończyły się w 1982 roku. Oprócz tego, zdobywała doświadczenie w tańcu modern, ucząc się w L’Academie Internationale de la Danse w Paryżu. Ewa przez długi czas pełniła funkcję primabaleriny w Teatrze Wielkim w Łodzi.

Jest autorką ponad siedemdziesięciu różnorodnych choreografii do spektakli, które zrealizowała nie tylko w Polsce, ale także w takich krajach jak Włochy, Czechy, Niemcy i USA. Dodatkowo, była dyrektorem artystycznym oraz inicjatorem wydarzenia Dancing Poznań. Ewa Wycichowska miała również ogromny wpływ jako juror w międzynarodowych i polskich konkursach tańca oraz jako członek Międzynarodowej Rady Tańca. Jej zaangażowanie obejmowało również rolę eksperta ministerialnego oraz prezesa Polskiego Stowarzyszenia Choreoterapii.

Od 1988 roku, po objęciu stanowiska poConradzie Drzewieckim, Ewa sprawowała funkcję dyrektora Polskiego Teatru Tańca – Baletu Poznańskiego, a swoje obowiązki w tej instytucji pełniła aż do 2016 roku. W ciągu swojej kariery współpracowała z wieloma uznawanymi choreografami, w tym z Birgit Cullberg, Mats Ek, Örjan Andersson, Karine Saporta oraz Ohad Naharin. Współpraca dotyczyła także reżyserów operowych, teatralnych oraz filmowych, takimi jak Jerzy Jarocki, Erwin Axer, Maciej Prus, Krzysztof Zanussi, Krzysztof Kieślowski, Jerzy Kawalerowicz, Ryszard Peryt, Adam Hanuszkiewicz, Krystyna Janda, Krzysztof Zaleski oraz Eugeniusz Korin.

W swojej karierze Ewa Wycichowska zatańczyła wiele ikonicznych partii, w tym tytułowe role w „Romeo i Julii” (choreografia Borkowskiego), „Giselle” (choreografia Coralli/Perrot/Piasecki), „Coppelii” (choreografia Kujawy), „Córce źle strzeżonej” (choreografia Paplińskiego). Jej artystyczne osiągnięcia obejmować pudziano również występy w „Zielonym stole” (choreografia Joossa), „Gajane” (choreografia Ejfmana), „Medei” (choreografia Kujawy), „Ognistym ptaku” (choreografia Drzewieckiego), „Królewnie Śnieżce” (choreografia Borkowskiego), „Śnie nocy letniej”, „Wolfgangu Amadeuszu” (choreografia Veredona), „Carmen” (choreografia Makarowskiego), „Faust goes rock” oraz „Skrzypku opętanym” w swojej własnej choreografii.

W październiku 2024 roku Ewa Wycichowska otrzymała tytuł doktora honoris causaAkademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. To wyróżnienie było niezwykle istotne, ponieważ stanowiło pierwsze w Polsce oraz jedno z pierwszych w Europie doktoratów honoris causa dla tancerki i choreografki.

Odznaczenia

Ewa Wycichowska, jako uznana postać w polskiej kulturze, zdobyła liczne odznaczenia, które potwierdzają jej wkład w życie artystyczne i społeczne kraju.

• Medal „Ad Perpetuam Rei Memoriam” – przyznany w 1993 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – otrzymany w 1998 roku,
• Zasłużony dla Wielkopolski – uhonorowana w 2003 roku,
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – przyznany w 2007 roku,
• Złoty Medal Honorowy „Verba Docent Exempla Trahunt” – nagroda od Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w 2015 roku.

Nagrody

Ewa Wycichowska, znana z licznych osiągnięć w dziedzinie tańca i choreografii, zdobyła wiele wyjątkowych nagród i wyróżnień. Oto niektóre z nich:

• „Terpsychora” – nagroda Sekcji Tańca i Baletu ZASP (2009),
• Medal 200-lecia Baletu Polskiego,
• Medal Wacława Niżyńskiego,
• Nagroda Artystyczna Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego,
• Fringe First Special Award w Edynburgu (z PTT),
• Nadzwyczajna Złota Maska – Nagroda krytyków (Łódź),
• Nagroda Główna III Przeglądu Współczesnego Dramatu za spektakl „Transss…” (z PTT),
• trzykrotnie Buława Hetmańska – Nagroda Publiczności Zamojskiego Lata Teatralnego (z PTT),
• Nagroda ZAiKS za wybitną twórczość choreograficzną,
• Nagroda Sekcji Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI – UNESCO za popularyzację polskiej kultury teatralnej za granicą,
• Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w uznaniu zasług dla kultury polskiej,
• Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla wybitnych osobowości działających w sferze kultury, dziedzina: taniec,
• Nagroda Artystyczna Miasta Poznania,
• Złoty Hipolit (Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego, 2020).

Ważniejsze choreografie

W ciągu swojej kariery Ewa Wycichowska stworzyła wiele wybitnych choreografii, które zyskały uznanie w polskim świecie sztuki tanecznej. Oto niektóre z nich:

• 1980: „Głos kobiecy” (muzyka: K. Knittel) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1982: „Koncert f-moll” (muzyka: F. Chopin) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1982: „Serenada” (muzyka: M. Karłowicz) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1982: „Stabat Mater” (muzyka: K. Szymanowski) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1983: „Karłowicz/Interpretacje” (muzyka: M. Karłowicz) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1984: „Republika – rzecz publiczna” (muzyka: G. Ciechowski) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1985: „Cień” i „Cień II” (muzyka: M.K. Przybylski) Teatr Wielki w Łodzi oraz Teatr Wielki w Warszawie,
• 1985: „Miriam” (muzyka: M.K. Przybylski) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1985: „Pax et bonum” (muzyka: J. Łuciuk) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1986: „Faust goes rock” (muzyka: The Shade) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1989: „Samotność Fauna” (muzyka: N.M. Kuźnik) Polski Teatr Tańca,
• 1989: „Święto wiosny” (muzyka: I. Strawiński) Teatr Wielki w Łodzi,
• 1989: „Faust goes rock” (muzyka: The Shade) Polski Teatr Tańca,
• 1990: „Fantazja na Harnasia” (muzyka: W. Kilar) Polski Teatr Tańca,
• 1990: „Symfonia koncertująca Es-dur” (muzyka: W.A. Mozart) Polski Teatr Tańca,
• 1991: „Skrzypek opętany” (muzyka: M. Małecki) Polski Teatr Tańca,
• 1991: „Bachianas Brasileiras” (muzyka: H. Villa-Lobos) Polski Teatr Tańca,
• 1992: „Inni” (muzyka: M. Horndasch) Polski Teatr Tańca,
• 1992: „Mournes” (muzyka: O. Golijov) Polski Teatr Tańca,
• 1992: „Album z tego świata” (muzyka: K. Dębski) Polski Teatr Tańca,
• 1993: „Misterium Słońca”, „Misterium Ziemi” (muzyka: A. Ginastera) Polski Teatr Tańca,
• 1993: „Święto wiosny” (muzyka: I. Strawiński) Polski Teatr Tańca,
• 1994: „Szatan w Goraju” (muzyka: K. Knittel) Convergence Dancers and Musicians (Filadelfia),
• 1994: „Już się zmierzcha” (muzyka: H.M. Górecki) Polski Teatr Tańca,
• 1994: „Introdukcja” i „Polonez” (muzyka: F. Chopin) Polski Teatr Tańca,
• 1995: „Kilara Exodus Polskie” (muzyka: W. Kilar) Polski Teatr Tańca,
• 1995: „Jezioro łabędzie” (Prolog i III akt – Bal u Rotbarta) (muzyka: P. Czajkowski) Polski Teatr Tańca oraz Teatr Wielki w Poznaniu,
• 1995: „Dziecko Słońca” (muzyka: M. Biliński) Polski Teatr Tańca,
• 1996: „Niebezpieczne związki” (muzyka: J.S. Bach, E. Satie) Polski Teatr Tańca,
• 1997: „Daina” (muzyka: T. Szeligowski, Z. Łowżył) Polski Teatr Tańca,
• 1997: „Transss… Nieprawdziwe zdarzenie progresywne” (muzyka: L. van Beethoven, Z. Łowżył) Polski Teatr Tańca,
• 1998: „+ – skończoność” (muzyka: M. Nyman, L. Ferrari) Polski Teatr Tańca,
• 2000: „Tango z Lady M.” (muzyka: L. Możdżer, A. Piazzolla) Polski Teatr Tańca,
• 2000: „Z cienia” (muzyka: M.K. Przybylski) Polski Teatr Tańca (choreografia: Paulina Wycichowska),
• 2002: „Walka karnawału z postem” (muzyka: Zb. Łowżył, K. Wiki Nowikow) Polski Teatr Tańca,
• 2003: „… a ja tańczę” (muzyka: J. Wierzchowski) Polski Teatr Tańca,
• 2005: „Przypadki Pana von K.” (muzyka: L. Zielińska, Fr. Schubert) Polski Teatr Tańca,
• 2006: „Jezioro łabędzie” (Prolog i akt III, muzyka: P. Czajkowski) Opera Wrocławska,
• 2006: „Stabat Mater” (muzyka: K. Szymanowski) Teatr Wielki w Warszawie,
• 2007: „Carpe diem” (muzyka: Zbigniew Górny, Marcin Górny) Polski Teatr Tańca,
• 2007: „Wiosna-Effatha” (muzyka: Jacek Wierzchowski) Polski Teatr Tańca,
• 2009: „Komeda – Sextet” (muzyka: K. Komeda-Trzciński, A. Zubel) Polski Teatr Tańca,
• 2011: „Spotkania w II niespełnionych aktach” (muzyka: K. Knittel) Teatr Wielki w Łodzi oraz Polski Teatr Tańca (choreografia: Paulina Wycichowska),
• 2012: „FootBall@” (muzyka: Krzysztof „Wiki” Nowikow) Polski Teatr Tańca,
• 2012: „Conrad Drzewiecki – in memoriam. Artyści wczoraj i dziś” Polski Teatr Tańca.

---

Oceń: Ewa Wycichowska

---