Maciej Maria Manicki, urodzony 21 listopada 1954 roku w Poznaniu, jest postacią wybitną w polskim życiu politycznym i związkowym. Jest on znanym działaczem związkowym, a jego kariera obejmuje także rolę posła na Sejm w trzech kadencjach: I, II oraz III.
W latach 2001–2004 miał zaszczyt pełnić funkcję przewodniczącego Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych (OPZZ), co stanowiło istotny punkt w jego działalności publicznej. Jego wkład w rozwój ruchu związkowego w Polsce oraz działalność polityczną można ocenić jako znaczące osiągnięcia w kontekście transformacji ustrojowej w naszym kraju.
Życiorys
Maciej Manicki, człowiek o bogatym życiorysie, ukształtował swoje zawodowe drogi na podstawie solidnego wykształcenia oraz zaangażowania w działalność związkową. W 1973 roku ukończył zasadniczą szkołę zawodową w Szczecinie, co otworzyło mu drogę do kariery zawodowej.
W latach 1979–1989, był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co pozwoliło mu na zbliżenie się do spraw politycznych w Polsce. W tym czasie zdobył doświadczenie jako monter w Szczecińskiej Stoczni Remontowej „Gryfia”, gdzie w 1983 roku objął stanowisko przewodniczącego NSZZ Stoczniowców Pracowników SSR.
Jego wpływ na politykę był szczególnie widoczny w drugiej połowie lat 80., kiedy zasiadał w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz brał udział w historycznych rozmowach Okrągłego Stołu jako przedstawiciel rządowy.
W latach 1990–1995 Manicki zasiadał na stanowisku wiceprzewodniczącego Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych. Ponadto, w latach 1991–2001 miał zaszczyt sprawować mandat posła w Sejmie przez trzy kadencje, reprezentując Sojusz Lewicy Demokratycznej w okręgu szczecińskim. W 2001 roku nie ubiegał się już o reelekcję, co zakończyło jego działalność parlamentarną.
Po zakończeniu kariery poselskiej, w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza objął prestiżowe stanowisko wiceministra pracy, które pełnił od 1995 do 1997 roku. Po tym okresie, od 1998 do 2001 ponownie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego OPZZ, a w latach 2001–2004 kierował tą organizacją.
Od 2004 Manicki pełnił funkcję przewodniczącego Wolnego Związku Zawodowego Pracowników Gospodarki Morskiej, a także był członkiem jego prezydium. Utrzymywał aktywność w krajowych władzach OPZZ, gdzie przyjął rolę przewodniczącego rady Fundacji Porozumienie. Zarządzała ona majątkiem Funduszu Wczasów Pracowniczych, co stanowiło kolejny etap w jego zaangażowaniu w sprawy pracowników w Polsce.
Wyniki wyborcze
W poniższej sekcji przedstawiamy szczegółowe wyniki wyborcze, które pozwalają na głębsze zrozumienie aktywności politycznej, z jaką związany był Maciej Manicki. Szczególna uwaga została zwrócona na wyniki wyborów, które są niezwykle ważne dla oceny jego wpływu w polityce.
Rok wyborów | Nazwa komitetu | Instytucja | Okręg wyborczy | Uzyskany wynik | |
---|---|---|---|---|---|
1991 | _ | Sojusz Lewicy Demokratycznej | Sejm I kadencji | nr 20 | 5800 |
1993 | _ | Sojusz Lewicy Demokratycznej | Sejm II kadencji | nr 44 | 7354 |
1997 | _ | Sojusz Lewicy Demokratycznej | Sejm III kadencji | nr 44 | 3813 |
Przypisy
- a b c Poland – candidate data. University of Essex. [dostęp 09.09.2021 r.]
- Manicki zrezygnował z funkcji przewodniczącego OPZZ. wp.pl, 03.03.2004 r. [dostęp 09.09.2021 r.]
- OPZZ: Manicki nowym przewodniczącym. wp.pl, 29.01.2001 r. [dostęp 09.09.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Piotr Kołodziejczyk (ur. 1954) | Janusz Skowroński | Konrad Ofierzyński | Elżbieta Sadzyńska | Stanisław Weber (działacz narodowy) | Zdzisław Krasiński | Janusz Knaflewski | Władysław Raiter | Władysław Wojtkowiak | Marian Kufel | Józef Milewski (1859–1916) | Andrzej Porawski | Piotr Chruszczyński | Maciej Musiał (polityk) | Gotthilf Berger | Maksymilian Altmann | Zdzisław Engel | Piotr Koczorowski | Stanisław Jan Rostworowski | Włodzimierz Nowakowski (działacz społeczny)Oceń: Maciej Manicki