Maksymilian Altmann, znany również jako Julius Max Altmann, był wadzącym działaczem socjalistycznym i związkowym. Urodził się 11 września 1888 roku w Poznaniu, gdzie również spędził większą część swojego życia. Zmarł w tym samym mieście 5 lutego 1932 roku.
W okresie swojej działalności politycznej, Altmann był radnym miasta Poznania w latach 1926-1929, reprezentując Polską Partię Socjalistyczną (PPS). Jego wpływ na lokalną politykę i ruchy społeczne był znaczący, a jego zaangażowanie w życie publiczne przyczyniło się do rozwoju społeczności na terenie jego rodzinnego miasta.
Życiorys
Maksymilian Altmann, urodzony w Poznaniu, wyszedł z rodziny o polsko-niemieckim pochodzeniu. Jego ojcem był Hermann, natomiast matka nosiła imię Pelagia Michnikowska. Jako dorosły, pracował jako ślusarz w zakładach kolejowych, gdzie zdobył cenne doświadczenie. Przez krótki okres był także członkiem SPD, co wskazuje na jego zaangażowanie w sprawy polityczne.
W przededniu powstania wielkopolskiego, w 1918 roku, Maksymilian został członkiem poznańskiej Rady robotniczo-żołnierskiej, co było istotnym krokiem w jego karierze społecznej. Już w 1920 roku jako lider robotników, brał aktywny udział w strajku kolejarzy, który miał miejsce przed zamkiem cesarskim. W tym czasie pełnił również ważną rolę jako prezes oddziału Związku Zawodowego Kolejarzy w Poznaniu oraz zarazem członek Zarządu Głównego tego związku.
Maksymilian Altmann miał również wpływ na obrady dotyczące emerytur, będąc członkiem Zarządu Kas Emerytalnych z byłego zaboru pruskiego. Jego zaangażowanie w politykę lokalną sięgało nawet 1925 roku, kiedy to wystartował w wyborach do Rady Miasta Poznania z ramienia Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS). W wyborach tych nie wzięli udziału kandydaci z komitetu mniejszości niemieckiej, a w dużej części podporządkowali się oni socjalistom, czego apogeum miało miejsce w prasie niemieckiej, która aktywnie namawiała do głosowania na Altmanna.
Jego działalność polityczna znalazła odzwierciedlenie w kadencji Rady Miasta, w której zasiadał w latach 1926-1930. Niestety, zmarł w 1932 roku na skutek udaru. Jego pogrzeb, w którym uczestniczyło około 2000 osób, miał charakter manifestacji organizowanej przez Polską Partię Socjalistyczną, co świadczy o jego wpływie i znaczeniu w społeczności.
Przypisy
- Wituski Andrzej (1932-)(red.), Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania, 12.10.1987 r. [dostęp 20.06.2018 r.]
- praca zbiorowa, Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania, 12.10.1987 r.
- JanJ. Kaczmarek JanJ., Kartki robotniczych wspomnień: z życia i walki w Wielkopolsce w latach 1918-1945, 1972 r.
- AntoniA. Czubiński AntoniA., Z robotniczych tradycji Wielkopolski, 1984 r.
- AdamA. Próchnik AdamA., Studia i szkice, 1864-1918, 1962 r.
- Rocznik Gdański, t. 17-18, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, 1960 r.
- Notatka Urzędu wojewódzkiego w Poznaniu, 1932 r.
- W wyborach do Rady Miasta Poznania miał poparcie poznańskiej mniejszości niemieckiej
- Akta meldunkowe [online].
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Gotthilf Berger | Maciej Musiał (polityk) | Piotr Chruszczyński | Andrzej Porawski | Józef Milewski (1859–1916) | Maciej Manicki | Piotr Kołodziejczyk (ur. 1954) | Janusz Skowroński | Konrad Ofierzyński | Elżbieta Sadzyńska | Zdzisław Engel | Piotr Koczorowski | Stanisław Jan Rostworowski | Włodzimierz Nowakowski (działacz społeczny) | Ewa Schädler | Telesfor Banaszkiewicz | Andrzej Wojciechowski (samorządowiec) | Włodzimierz Pinczak | Gracjan Leczyk | Kajetan BuchowskiOceń: Maksymilian Altmann