Marek Sewen

---

Życiorys

Marek Sewen swoją edukację rozpoczął w I Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, gdzie z powodzeniem zdał maturę w 1951 roku. Po ukończeniu szkoły średniej, kontynuował naukę i w 1955 roku otrzymał dyplom z Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu. W trakcie swoich studiów zgłębiał wiedzę z zakresu gry na altówce, kompozycji oraz dyrygentury.

Działalność artystyczna

W trakcie swojej edukacji, Marek Sewen stał się członkiem Filharmonii Poznańskiej w latach 1951–1955. Później, od 1956 roku, przez dziesięć kolejnych lat współpracował z Orkiestrą Filharmonii Narodowej z siedzibą w Warszawie. Ten owocny okres jego działalności artystycznej to czas intensywnego komponowania, w tym piosenek oraz pieśni, do tekstów takich twórców jak Adam Asnyk i Maria Konopnicka.

W latach 1965–1966 artysta przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie nawiązał twórczą współpracę z MGM Studios w Hollywood. Po powrocie do Polski, w 1968 roku, zorganizował przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym orkiestrę kameralną Warszawskie Smyczki, która działała do 1974 roku. Zespół ten składał się z czołowych muzyków Filharmonii Narodowej, co zapewniało mu wysoki poziom artystyczny.

W 1975 roku Marek Sewen założył Kapelę Zamku Warszawskiego Capella Arcis Varsoviensis, która przywracała do życia dawne tradycje muzyczne Zamku Królewskiego w Warszawie. Wkrótce potem zespół ten został przekształcony w Warsaw Chamber Orchestra, z którą artysta odbył wiele koncertów na czterech kontynentach oraz nagrywał płyty dla krajowych i zagranicznych wydawców.

W 1985 roku powstała Warsaw Symphony Orchestra, stworzona z myślą o uczestnictwie w znaczących koncertach oraz wydarzeniach artystycznych w stolicy. Marek Sewen miał również okazję występować z orkiestrami symfonicznymi na licznych międzynarodowych estradach. Dyrygował w takich krajach jak USA, Kanada, Wenezuela, Japonia, Rosja, Wielka Brytania, Grecja, Szwajcaria, Belgia, Holandia, Bułgaria, Rumunia, Francja, Niemcy, Hiszpania, Włochy, Estonia, Czechy, Łotwa, Litwa oraz Słowacja. 

W Polsce Marek Sewen współpracował z wieloma orkiestrami symfonicznymi, zyskując uznanie jako dyrygent. Jest również pierwszym gościnnym dyrygentem dla Filharmonii Olsztyńskiej.

Twórczość

Marek Sewen to wybitny kompozytor, którego twórczość muzyczna osadzona jest w nurcie neoklasycznym, wzbogacona o elementy romantyzmu. Jego dzieła zdobyły uznanie nie tylko w ojczyźnie, ale również na międzynarodowych scenach, uczestnicząc w festivalach oraz konkursach muzycznych, takich jak te w Atenach w Grecji, Bukareszcie w Rumunii, Caracas w Wenezueli i Berlinie w Niemczech. W Polsce otrzymał nagrodę Polskiego Radia, co podkreśla jego znaczenie w rodzimym krajobrazie muzycznym.

Nie ogranicza się jedynie do jednego stylu muzycznego, lecz tworzy różnorodne gatunki, w tym muzykę symfoniczną, utwory solowe i kameralne, pieśni oraz melodie dla dzieci. Jego działalność artystyczna obejmuje także nagrania w studiach radiowych i telewizyjnych, co przyczyniło się do popularyzacji jego kompozycji wśród szerokiej publiczności. Marek Sewen zajmuje się również muzyką filmową i teatralną, a jego aranżacje dotykają zarówno klasycznej, jak i ludowej muzyki, co czyni go wszechstronnym twórcą.

Warto wspomnieć, że jest autorem krótkiej broszurki o Czesławie Niemenie, która powstała na podstawie wywiadu przeprowadzonego w 1972 roku. W tamtych czasach Marek Sewen pełnił rolę kierownika redakcji Polskich Nagrań oraz współpracował z redakcją „Synkopy”. Jego twórczość jest znacząca oraz różnorodna, co znajduje odzwierciedlenie w wielu znakomitych utworach.

Piosenki (wybór)

• „Szukam przyjaciela” (wyk. Stan Borys),
• „Kominiarz Johny” (wyk. Wojciech Skowroński),
• „Wierzę drzewom” (wyk. Czesław Niemen),
• „Dom, który mam” (sł. Jan Zalewski, wyk. Zdzisława Sośnicka),
• „Gdy wita nas Hel” (sł. Mirosław Łebkowski),
• „Stewardessa i marynarz” (sł. Mirosław Łebkowski),
• „Wiatr mieszka w dzikich topolach” (sł. Jerzy Ficowski),
• „Zagubieni w ciemności” (sł. M. Szop, wyk. Test),
• „Kto nas pokocha” (sł. Janusz Odrowąż, wyk. Czesław Niemen),
• „Jakim Cię wyśniłam” (sł. Wiktor Maksymkin, wyk. Anna German),
• „Tu wszędzie” (sł. Tadeusz Kubiak),
• „Jest w Warszawie mogiła” (sł. Tadeusz Kubiak),
• „Napisz do mnie miła” (sł. Tadeusz Kubiak),
• „Pan mnie pokochał” (sł. Tadeusz Kubiak),
• „Całuj gorąco” (sł. Andrzej Jastrzębiec-Kozłowski, wyk. Violetta Villas).

Muzyka filmowa

• 1971: Podróż za jeden uśmiech (serial TV) (reż. Stanisław Jędryka), Odcinek 6. Polowanie na kapelusz – piosenka „Dom, który mam”,
• 1988: Pamięć i legenda (reż. Jerzy Woźniak) – piosenka „Ballada o I Batalionie”,
• 1991: BONNE CHANCE FRENCHIE (Powodzenia, żołnierzyku); Dyrygent Warszawskiej Filharmonii Narodowej,
• 1999: Wojaczek (reż. Lech Majewski) – aranżacja piosenek „Kiedy Allach szedł” i „Ali-Alo” (wyk. Violetta Villas); piosenka „Tato, kup mi spodnie” (sł. Krystyna Wolińska, wyk. Karin Stanek).

Twórczość dziecięca (muzyka)

• Jaś i Małgosia, bajka muzyczna do tekstu Wacława Panka (1967),
• Przygody Koziołka Matołka (lata 70 XX w.),
• Bajka o gęsim jaju (1975),
• Bajki o zagubionym humorze (1976),
• Bajki dla Laury i Wawrzynka cz. 1. (wyk. Henryk Boukołowski, Tadeusz Müller, tekst bajki: Włodzimierz Ścisłowski),
• Bajki dla Laury i Wawrzynka cz. 2. (wyk. Henryk Boukołowski, tekst bajki: Tadeusz Kubiak).

Inne ważniejsze kompozycje

• Kolędy polskie (wyk. Wiesław Ochman i Capella Arcis Varsoviensis),
• Religious songs (wyk. Paulos Raptis (tenor) i Capella Arcis Varsoviensis),
• Kiedy pierwsza gwiazdka błyśnie – kolędy polskie śpiewa Leonard Mróz (wyk. Leonard Mróz (bas) oraz Capella Arcis Varsoviensis),
• Adam Zwierz śpiewa kolędy (wyk. Warsaw Chamber Orchestra, Chór Kameralny Filharmonii Narodowej),
• Kolędy i Pastorałki na głos i fortepian (1960),
• Dwie pieśni do słów Marii Konopnickiej (1960),
• Polish Festive Music in Old Style (1962),
• Uwertura Koncertowa na orkiestrę symfoniczną (1963),
• Reminiscences for viola solo (1963),
• Margins for chamber ensemble (1970),
• Music at the Royal Court (1970),
• Canzone for trombone solo (1970),
• Bajki Mickiewicza, suita muzyczna na orkiestrę kameralną (1979),
• Flûte Concerto na flet i orkiestrę smyczkową (1987),
• Concerto grosso na smyczki i klawesyn (1987),
• Serenade for Strings (1988),
• Divertimento per 2 corni e archi (1989) Maciej Radziwiłł.
• Dyskografia:
• Stabat Mater na sopran i alt solo, chór żeński i orkiestrę kameralną (1993),
• Sinfonia Sacra na tenor solo i orkiestrę symfoniczną (1995),
• Trumpet concerto (1996),
• Requiem Żołnierskie na chór męski i orkiestrę symfoniczną (1997),
• Uwertura „Sierpień godzina 0” na orkiestrę symfoniczną (1997),
• Okinoerabu, suita na orkiestrę kameralną (1988),
• Yokishima, poemat na orkiestrę (1988),
• Medytacja na flet solo (viola solo) (1999),
• Chant Funèbre na skrzypce i fortepian (1999),
• Inflorescences for chamber ensamble (2000),
• Passacaglia na orkiestrę symfoniczną (2001),
• Harpine na harfę solo (2001),
• Arioso for tuba solo (2002),
• Elegia na wiolonczelę solo (2002),
• Petite Musique pour deux violoncelles solo (2003),
• Concerto per fagotto na fagot i orkiestrę kameralną (2003),
• Balet charakterystyczny „Szczur” w 3 aktach na orkiestrę symfoniczną (2003),
• Symfonia Oratorium „Kantorzy śpiewać nie przestaną” na tenor solo, oratora, chór i orkiestrę symfoniczną (2003),
• Trzy erotyki do słów Jerzego Skokowskiego na głos i fortepian (2004),
• Trzy pieśni modlitewne do słów ks. Wiesława Niewęgłowskiego (2004),
• One cztery pieśni na głos solowy, flet i fortepian do wierszy Karola Wojtyły (2004) „Samarytanka”, „Siostra”, „Weronika” i „Magdalena”,
• Trzecia Symfonia „Pielgrzym” na sopran, tenor, chór i orkiestrę (2004),
• Symfonia Olimpijska (2014),
• Symfonia Kolbergowska (2016).

Wyróżnienia i nagrody

Marek Sewen odznacza się bogatym dorobkiem nagród i wyróżnień w dziedzinie muzyki oraz kultury, który jest świadectwem jego pasji i zaangażowania.

• Wyróżnienia przyznane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej:
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „Za wybitne zasługi dla muzyki polskiej i jej promocji w świecie” (2008),
• Odznaczenia od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
  • Dyplom za „Osiągnięcia w upowszechnianiu kultury”
  • Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”
  • Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
• Wyróżnienia Polskiego Towarzystwa Lekarskiego:
  • Odznaka „Zasłużonemu PTL” za zorganizowanie 8 koncertów pod hasłem Muzyka i zdrowie,
• II Nagroda w Konkursie Sopot Festival 1971 za „Dom, który mam” w wykonaniu Zdzisławy Sośnickiej,
• II Nagroda i Złoty Apollo na festiwalu w Atenach w 1972 r. za „Wierzę drzewom” w wykonaniu Czesława Niemena,
• Nagroda Polskich Nagrań na X Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu za „Światło w lesie” w wykonaniu Jolanty Kubickiej,
• Nagrody miasta Kołobrzeg w 1973 i 1975 r.,
• Wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Onda Nueva w 1976 r. w Caracas,
• II Nagroda w konkursie na utwór symfoniczny ogłoszonym przez Polskie Radio w 1979 r. za „Uwerturę koncertową”.

Otrzymał również specjalny dyplom za opracowanie hymnu Uniwersytetu w Mejo (Japonia) oraz za stworzenie pieśni „Utagie no Hibiko”, skomponowanej przez Cesarza Japonii. Wyrazem uznania dla jego twórczości są także:

• Podziękowanie od Prezydenta George W. Busha za kompozycję „Passacaglia for N. Y. Heroes”,
• Uznanie od króla Tajlandii – Bhumibola Adulyadeja za utwór „Music at the Royal Court”,
• Podziękowanie od Ojca Św. Jana Pawła II za nagraną na CD muzykę „Sinfonia Sacra”.

---

Oceń: Marek Sewen

---