Witold Antoni Szpingier, urodzony 3 listopada 1903 roku w Poznaniu, to wybitny polski śpiewak operowy, który zapisał się w historii muzyki jako bas. Jego życie artystyczne było związane z miastem jego urodzenia, gdzie żył aż do swojej śmierci, która miała miejsce 1 grudnia 1960 roku.
Muzyczna kariera Szpingiera przyczyniła się do wzbogacenia polskiej sceny operowej, a jego niezapomniany talent nadal inspiruje wielu artystów. Jego osiągnięcia są świadectwem pasji i poświęcenia dla sztuki.
Rodzina
Witold Szpingier był potomkiem uznanego kupca z Poznania, Bronisława (1865-1904) oraz Stanisławy z Bieczyńskich (1873-1924). Jako brat Zygmunta (1901-1960), który odniósł sukces jako scenograf i malarz, Witold miał w swoich korzeniach artystyczne talenty.
Interesujący jest również fakt, że księgarz i działacz komunistyczny Stefan Szpinger (1893-1976) był jego dość dalekim kuzynem, co świadczy o słynnych więzach rodzinnych, które łączyły różne pokolenia rodziny Szpingierów.
Kariera muzyczna
Witold Szpingier swoją muzyczną podróż rozpoczął w szkole dramatycznej w Poznaniu, którą ukończył w 1923 roku. Po zakończeniu studiów postanowił rozwijać swoje umiejętności wokalne w tamtejszym konserwatorium. Ambicje artysty skłoniły go do dalszej edukacji za granicą, gdzie uczył się we francuskiej stolicy, Paryżu, oraz w Mediolanie. Jego powrót do kraju zaowocował debiutem w 1928 roku w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie zadebiutował rolą Ramfisa w operze *Aidzie*.
Jednakże dopiero około 1930 roku na stałe związał się z tym teatrem, pracując tam aż do 1934 roku. Później związał swoją karierę z Teatrem Wielkim w Warszawie, gdzie występował do 1936 roku. Przez następne trzy lata powrócił do Poznania, ponownie wniósł swoje umiejętności do lokalnej sceny operowej. W trudnym okresie okupacji niemieckiej, mimo ciężkich warunków, kontynuował działalność artystyczną, co więcej, pełnił funkcję woźnego w teatrze. Szpingier, oprócz wykonywania tajnych koncertów, brał również udział w przechowywaniu zdjęć przedstawiających dramatyczne losy Polaków, wywiezionych z polskich ziem przez Niemców.
Po zakończeniu II wojny światowej artysta powrócił do poznańskiej opery, gdzie pozostawał aż do swojej śmierci w 1960 roku. Jego życiowa droga kończy się w Poznaniu, gdzie został pochowany na cmentarzu Jeżyckim.
Repertuar
W swoim dorobku artystycznym Witold Szpingier zgromadził ponad 60 ról basowych w operach oraz operetkach. W jego repertuarze szczególnie wyróżniały się partie o charakterze komicznym, do których zaliczały się: Bartolo w *Cyruliku sewilskim*, Podczaszyc z *Hrabiny*, Lunardo z *Czterech gburów*, Springer z *Sprzedanej narzeczonej* oraz Bartłomiej w *Verbum nobile*. Artysta zasłynął także jako wykonawca ról tytułowych w operetce *Hrabia Luksemburg* oraz Kolomana Żupana w *Baronie cygańskim*.
Przypisy
- Poznan.pl: Poznańskie cmentarze. [dostęp 27.07.2017 r.]
- Instytut Zachodni: Fotografie. [dostęp 27.07.2017 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Dominika Łakomska | Joanna Sobieska | Filip Wojciechowski | Michał Merczyński | Zygmunt Merzbach | Kazimierz Haska | Viola Wein | Janusz Bersz | Bogusław Łowiński | Michał Kmieciak | Zuzanna Bartoszek | Hubert Szymczyński | Sławomir Kamiński | Daniel Szczechura | Józef Maciejewski (architekt) | Kiejstut Bereźnicki | Marcin Berdyszak | Mikołaj Szczęsny | Jarosław Bręk | Magdalena WoźniakOceń: Witold Szpingier