Zbigniew Kledecki

---

Życiorys

Zbigniew Kledecki urodził się jako syn Kazimierza i Stanisławy. W okresie wojny obronnej zaciągnął się do 1 Pułku Piechoty Obrony Pragi, gdzie aktywnie uczestniczył w walkach. Po zakończeniu działań wojennych, w latach 1940-1945, zmuszony był do pracy przymusowej w Niemczech. Rok 1945 przyniósł mu możliwość powrotu do kraju, gdzie wstąpił w szeregi 2 Armii Wojska Polskiego i brał udział w forsowaniu Nysy Łużyckiej.

Po wojnie zdecydował się na kontynuowanie nauki i podjął studia na Akademii Medycznej w Poznaniu, gdzie zdobywał wiedzę oraz umiejętności niezbędne w zawodzie lekarza. W latach 1952-1957 pracował w Wojskowym Szpitalu Garnizonowym w Wałczu, po czym przeniósł się do I Kliniki Chorób Wewnętrznych w Szczecinie, gdzie służył w latach 1957-1963.

W 1963 roku obronił swoją pracę doktorską i tego samego roku wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego, stając się ordynatorem w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym. Pełnił również funkcję wojewódzkiego konsultanta ds. kardiologii w Kaliszu. W latach 1973-1978 kierował Wojewódzkim Ośrodkiem Doskonalenia Kadr Medycznych w tej samej miejscowości.

Jako radny, pełnił swoje obowiązki najpierw w Miejskiej Radzie Narodowej w Kaliszu w latach 1973-1975, a następnie w Wojewódzkiej Radzie Narodowej, gdzie zasiadał jako wiceprzewodniczący. W 1975 roku objął stanowisko przewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu SD, a w 1976 otrzymał mandat poselski z okręgu Kalisz, wchodząc w skład Sejmu PRL. Tam działał w Komisjach Zdrowia i Kultury Fizycznej oraz Skarg i Wniosków, a później w Komisji Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej.

W dniu 8 października 1982 roku wstrzymał się od głosu w kluczowej sprawie dotyczącej delegalizacji Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, co skutkowało wszczęciem wobec niego postępowania przez Centralny Sąd Partyjny SD. W lutym 1984 wystąpił z partii oraz Klubu Poselskiego SD, co stanowiło istotny moment w jego karierze politycznej.

Pomimo turbulencji politycznych, do późnych lat swojego życia wykonywał zawód kardiologa i był zaangażowany w działalność Kaliskiego Towarzystwa Lekarskiego jako jego honorowy prezes. Jego pasje naukowe koncentrowały się wokół historii medycyny w Kaliszu. Był także członkiem nadzwyczajnym Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, co świadczy o jego bliskich więziach z historią i tradycją.

W uznaniu jego osiągnięć został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Brązowym Krzyżem Zasługi. Zmarł i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Kaliszu, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w dziedzinie medycyny oraz lokalnej polityki.

---

Oceń: Zbigniew Kledecki

---