Gabriela Cwojdzińska

---

Życiorys

Gabriela Cwojdzińska, córka Kazimierza i Ireny, przyszła na świat w rodzinie, która kultywowała tradycje muzyczne. W 1938 roku rozpoczęła naukę gry na fortepianie w poznańskim konserwatorium. Już od 1943 roku angażowała się w działalność kolporterską w strukturach Armii Krajowej. W czasie okupacji miała również możliwość kontynuowania edukacji muzycznej, odbywając prywatne lekcje pod przewodem Haliny Ekier (siostry Jana Ekiera) w Krakowie. Po zakończeniu wojny pozostała uczennicą Ekier, kształcąc się w Średniej Szkole Muzycznej w Krakowie.

W 1949 roku zaczęła swoją działalność artystyczną w chórze Filharmonii Krakowskiej, a od 1955 roku zajmowała się redakcją programów koncertowych zarówno w Łodzi, jak i w Krakowie. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie w 1958 roku, specjalizując się w teorii muzyki i przygotowując pracę dyplomową pod okiem Aleksandra Frączkiewicza.

Do 1964 roku pracowała w szkołach muzycznych w Lublinie, gdzie prowadziła zajęcia teoretyczne w liceum muzycznym, a także uczyła gry na fortepianie w podstawowej szkole muzycznej. Była akompaniatorką podczas audycji szkolnych w Filharmonii im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie. Następnie, aż do 1978 roku, pełniła rolę pedagoga w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Koszalinie, a równocześnie była pianistką w Filharmonii Koszalińskiej im. Stanisława Moniuszki. Prowadziła studium organistowskie w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w Koszalinie oraz była członkinią Koszalińskiego Trio Fortepianowego.

W 1980 roku włączyła się w tworzenie miejskiego Klubu Inteligencji Katolickiej oraz organizacji „Solidarność”. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej komisji zakładowej w miejscu pracy i brała udział w regionalnym komitecie, który zajmował się sprawami więźniów politycznych. Po ogłoszeniu stanu wojennego aktywnie współpracowała z opozycją. Została internowana 3 maja 1982 roku i zwolniona 31 sierpnia tego samego roku. Po powrocie kontynuowała swoją misję pomocy osobom represjonowanym oraz ich rodzinom, współpracując z Prymasowskim Komitetem Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Kierowała diecezjalnym komitetem biskupim, a także organizowała punkt dystrybucji nielegalnych wydawnictw w swoim domu. Zajmowała się redagowaniem, drukowaniem i kolportowaniem pism „CDN” oraz „Gazety Wojennej”. W 1984 roku została aresztowana za przewożenie ulotek oraz sztandaru ufundowanego przez byłych internowanych.

W latach 1989-1991 pełniła funkcję senatorki I kadencji, reprezentując Komitet Obywatelski „Solidarność” i województwo koszalińskie. Pokonała m.in. Aleksandra Kwaśniewskiego w wyborach parlamentarnych. W trakcie swojej kadencji była członkinią Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, a później przystąpiła do Parlamentarnego Klubu Unii Demokratycznej. Angażowała się w prace komisji zajmujących się kulturą, edukacją oraz sprawami emigracji i Polaków za granicą. Po zakończeniu kadencji zrezygnowała z aktywności politycznej.

W 1990 roku była jedną z osób inicjujących Stowarzyszenie „Wspólnota Polska”, a przez trzynaście lat zasiadała w jego krajowych i regionalnych władzach. Jako pedagog muzyczny w Koszalinie prowadziła różnorodne inicjatywy takie jak koncerty umuzykalniające dla dzieci i młodzieży oraz warsztaty artystyczne. Należała do Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki, Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, wchodząc w skład zarządu sekcji pedagogów tej organizacji.

Była żoną dyrygenta Andrzeja Cwojdzińskiego, a po śmierci została pochowana na cmentarzu komunalnym w Koszalinie.

Odznaczenia i wyróżnienia

Gabriela Cwojdzińska jest osobą, która została wyróżniona licznymi odznaczeniami za swoje zasługi w dziedzinie kultury i sztuki. Wśród jej nagród znajduje się Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymała w 1981 roku, oraz Złoty Krzyż Zasługi, przyznany jej w 1973 roku.

W 2013 roku została uhonorowana Krzyżem Wolności i Solidarności, a w 1997 roku odznaczono ją medalem Polonia Mater Nostra Est. Dodatkowo, Gabriela posiada odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” oraz odznaki przyznawane przez Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków.

W 2020 roku jej osiągnięcia zostały docenione poprzez nadanie jej tytułu honorowego obywatela Koszalina, co stanowi kolejny dowód uznania dla jej wkładu w życie artystyczne regionu.

---

Oceń: Gabriela Cwojdzińska

---