Folwark Edwardowo


Folwark Edwardowo, znany również jako Vorwerk Eduardsfelde, to intrygujący zespół zabudowań dworsko-folwarcznych, którego lokalizacja znajduje się w Poznaniu, w obrębie obszaru znanego jako Edwardowie. Nieruchomość ta usytuowana jest w pobliżu ulicy Bukowskiej, zajmując numery 248-254.

Warto zwrócić uwagę na znaczenie tego miejsca zarówno w historii regionalnej, jak i architektonicznej, które wpisuje się w szerszy kontekst kulturowy Poznania.

Historia

Historia tego miejsca sięga drugiej połowy XIX wieku, natomiast obecny kształt budynku wykształcił się na początku XX wieku. Zgodnie z opinią Jolanty Goszczyńskiej, konserwatora zabytków z Poznania, kompleks ten jest jednym z najlepiej zachowanych obiektów tego typu w obrębie miasta.

Nad ranem 6 stycznia 1919 roku, szpica wojsk powstańczych, w skład której wchodziła 2. kompania, zajęła tereny folwarczne, które mogły mieć kluczowe znaczenie strategiczne dla Niemców. Obiekt ten pełnił funkcję punktu powiadamiania o ruchach wojsk polskich związanym z lotniskiem, co w sposób znaczący przyczyniło się do sukcesu w bitwie o Ławicę.

Architektura i urbanistyka

W sercu Edwardowa rozpościera się dwupasmowa ulica Bukowska, która dzieli to interesujące miejsce na dwie części. Po stronie północnej można podziwiać park oraz dwór z początków XX wieku, zaprojektowany przez architekta, którego tożsamości nie ustalono. Budynek ten wyróżnia się skromnym, asymetrycznym wyglądem, typowym dla uproszczonej secesji, przypominającym raczej miejską willę.

Elewacja frontowa przyciąga uwagę nietypowym wejściem z eleganckimi schodami oraz półkolistą wnęką, co nadaje całości wyjątkowego charakteru. Co więcej, szczyt budynku jest częściowo wtopiony w półokrągłą wieżyczkę, czyniąc go jeszcze bardziej interesującym. W przeszłości we wnętrzach dworu mieściła się administracja byłej jednostki wojskowej wykonującej loty z Ławicy.

Na północy zachowały się również pozostałości podwórza folwarcznego, stajni (która była użytkowana do 2010 roku), obory, magazynów oraz bramy wjazdowej, która podczas remontu ul. Bukowskiej została przesunięta o 40 metrów. Natomiast po stronie południowej odkryć można najbardziej zachowaną w Poznaniu kolonię mieszkaniową robotników, złożoną z czterech budynków mieszkalnych oraz gospodarczych. Dawniej otaczał je mur, a także miały one swoje własne ogródki warzywne, co świadczy o dbałości o warunki życia mieszkańców.

Co więcej, warto zwrócić uwagę na staranne i bogate detale architektoniczne elewacji tych budynków, które świadczą o jakości wykonania oraz estetyce, jaką znane były dawniej tego typu jednostki.

Link do artykułu o bramie folwarku Edwardowo może dostarczyć jeszcze więcej informacji na temat tej interesującej lokalizacji.

Przypisy

  1. Antoni Czubiński, Zdzisław Grot, Benon Miśkiewicz, Powstanie Wielkopolskie 1918-1919. Zarys dziejów, PWN, Warszawa-Poznań, 1988 r., s. 207, ISBN 83-01-08666-1
  2. a b Zabytki Poznania

Oceń: Folwark Edwardowo

Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:23