Osiedle Chociszewskiego-Jarochowskiego w Poznaniu

---

Charakterystyka

Osiedle, o którym mowa, jest jednym z pierwszych dużych projektów budowlanych realizowanych po zakończeniu II wojny światowej na obszarze miasta. Powstało w latach 1951-1954 i jest znanym przykładem architektury socrealistycznej, której forma jest niezwykle bogata i zróżnicowana.

Warto zaznaczyć, że to osiedle zostało zaprojektowane z myślą o przeznaczeniu dla 650 rodzin, co było dużym krokiem w kierunku zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych tamtych czasów. Zabudowa, składająca się z czterech kondygnacji, jest nie tylko funkcjonalna, ale także estetycznie zharmonizowana. Po raz pierwszy w Poznaniu zastosowano tutaj stropy DMS, czyli gęstożebrowe prefabrykowane konstrukcje stropowe, co było nowinką w ówczesnym budownictwie.

Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom architektonicznym, jak nadproża okienne i drzwiowe w kształcie litery L, wykonane jako belki żelbetowe prefabrykowane, osiedle zyskało na atrakcyjności.

Warto wspomnieć, że blok numer 46a-52a, usytuowany w bliskim sąsiedztwie Parku Kasprowicza, zdobył w 2011 roku pierwszą nagrodę w konkursie na najlepszą termomodernizację elewacji w Poznaniu. Konkurs organizowany był przez Stowarzyszenie Inwestycje dla Poznania, pod patronatem Miejskiego Konserwatora Zabytków, co potwierdza wysoką jakość przeprowadzonych prac modernizacyjnych.

---

Oceń: Osiedle Chociszewskiego-Jarochowskiego w Poznaniu

---