Czekalskie to malownicza, willowa część Poznania, która jest integralną częścią jednostki obszarowej Systemu Informacji Miejskiej (SIM) Osiedle Warszawskie. Osiedle to położone jest w obrębie osiedla samorządowego Warszawskie-Pomet-Maltańskie, co wpływa na jego atrakcyjność i przyjazną atmosferę.
Geograficznie, Czekalskie sąsiaduje z różnymi obszarami Poznania. Na północy graniczy z Osiedlem Warszawskim, na wschodzie z Antoninkiem, a na południu oraz zachodzie z Maltą, w tym z Osiedlem Maltańskim. Ta dogodna lokalizacja sprawia, że Czekalskie staje się popularnym miejscem dla osób szukających spokojnego otoczenia w bliskim sąsiedztwie miejskich udogodnień.
Warto również zaznaczyć, że wciąż często zaliczane jest do Osiedla Warszawskiego, co podkreśla jego silną więź z tą częścią Poznania oraz przywiązanie mieszkańców do lokalnych tradycji.
Granice
Obszar, który nazywamy Czekalskim, obejmuje teren o wyraźnie zdefiniowanych granicach. Jest on ograniczony ulicami: Krańcową na zachodzie, Warszawską na północy oraz Mogileńską na wschodzie. Na południu przyjmuje on granicę z ulicą Czekalską. Poza tymi ścisłymi granicami rozciągają się tereny leśne, które prowadzą w kierunku miejscowości Antoninek oraz Kobylepola.
Powstanie i historia
Na obszarze Czekalskiego, w rejonie ulic Mińskiej i Grodzieńskiej, znajdowała się w zamierzchłych czasach relatywnie rozległa osada, znana z kultury pucharów lejkowatych. Odkrycie pochówku, który pochodził z późniejszej kultury ceramiki sznurowej, miało miejsce na narożniku ulic Krańcowej i Mińskiej. Ponadto, w czasach wczesnej epoki żelaza, na terenie Czekalskiego istniała kolejna osada.
Współczesna zabudowa na tym obszarze zaczęła pojawiać się w latach 20. XX wieku, kiedy to zrealizowano budowę Osiedla Warszawskiego. Jednak znaczny rozwój urbanistyczny Czekalskiego nastąpił dopiero po zakończeniu II wojny światowej. W efekcie, architektura Czekalskiego nie jest szczególnie interesująca, w dominującej części składa się z modernistycznych willi oraz domów szeregowych. Na początku XXI wieku, teren ten przeszedł dogęszczenie zabudowy w postaci niewielkich realizacji budownictwa wielorodzinnego.
Na osiedlu zlokalizowana jest podstawowa szkoła oraz gimnazjum. Na granicy z Antoninkiem znajduje się zajezdnia autobusowa MPK Poznań – Warszawska. Oprócz tego, na terenie osiedla usytuowana jest kaplica, zlokalizowana przy ulicy Mińskiej, która przynależy do parafii Chrystusa Odkupiciela w Poznaniu.
W latach 1954–1990 Czekalskie znajdowało się w granicach dzielnicy Nowe Miasto.
Głaz Pietrzykowskiego
W okolicy budynku szkoły przy ulicy Mińskiej 32 znajduje się Głaz Pietrzykowskiego, który jest ważnym kamieniem pamiątkowym. Pomnik ten, umiejscowiony na niewielkim cokole z granitowej kostki, został wzniesiony na cześć Edwarda Pietrzykowskiego, który był twórcą harcerstwa na Osiedlu Warszawskim.
Na metalowej tablicy umieszczono inskrypcję, która brzmi: Szczep Harcerski im. druha Edwarda Pietrzykowskiego, ur. 3 X 1922 – poległ 1 IX 1939. Jest to symbol pamięci oraz szacunku dla założyciela harcerstwa, a także upamiętnia 50. rocznicę utworzenia tej organizacji na Osiedlu Warszawskim oraz nadania szczepowi imienia jego patrona. Upamiętniająca uroczystość miała miejsce we wrześniu 1982 roku w Poznaniu.
Tuż nad napisem znajduje się krzyż harcerski, który stanowi dodatkowy element Symboliki. Fundatorami tego upamiętnienia byli Hufiec ZHP Poznań Stare Miasto, a za projekt odpowiadały osoby takie jak M. Pietrzykowski oraz E. Smolibowski.
Toponimia
Na obszarze Czekalskiego nazwy ulic wywodzą się prawie wyłącznie z jednej grupy toponimicznej, co podkreśla ich regionalny charakter. Większość z nich odnosi się do miejscowości z różnych części Polski, takich jak Mazowsze, Podlasie, Polesie oraz Grodzieńszczyzna.
Przykłady tych nazw to: Terespolska, Zambrowska, Lidzka, a także Brzeska, co pokazuje bogatą historię i kulturowe związki tego regionu.
Komunikacja
Osiedle jest doskonale skomunikowane dzięki sieci tramwajowej, która jest obsługiwana przez MPK Poznań. W szczególności, tramwaje kursują w kierunku pętli Miłostowo, korzystając z linii numer 6 oraz 8, z przystankami takimi jak Krańcowa, Łomżyńska i Pusta. Ważne jest, że dwa ostatnie przystanki dysponują bezpiecznym przejściem podziemnym, umożliwiającym swobodne przejście pod ulicą Warszawską.
Dodatkowo, mieszkańcy mogą korzystać z dziennej linii autobusowej oznaczonej numerem 157 oraz dwóch linii nocnych: 233 i 245. Linie autobusowe kończą swoją trasę na pętli usytuowanej przy ulicy Mogileńskiej, co stanowi wygodne rozwiązanie dla osób poruszających się po okolicy nocą.
Przypisy
- ZbysławZ. Wojtkowiak ZbysławZ., Napisy pamiątkowe miasta Poznania, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2004 r., s. 71.
- Jarmila Kaczmarek, Archeologiczne skarby Głównej i Zawad, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/2002 r., s. 9,12.
- Mapa jednostek obszarowych Systemu Informacji Miejskiej Poznania.
Pozostałe obiekty w kategorii "Osiedla":
Garaszewo | Głuszyna (Poznań) | Górczynek | Kolonia mieszkaniowa przy ul. Wspólnej w Poznaniu | Kiekrz (Poznań) | Osiedle Armii Krajowej (Poznań) | Osiedle Bolesława Chrobrego (Poznań) | Osiedle Bolesława Śmiałego (Poznań) | Osiedle Chociszewskiego-Jarochowskiego w Poznaniu | Osiedle Główna | Antoninek (Poznań) | Piotrowo (Poznań, Głuszyna) | Osiedle Zwycięstwa (Poznań) | Osiedle Winiary (Poznań) | Osiedle Stefana Batorego (Poznań) | Osiedle Sołacz | Osiedle Rusa | Osiedle Różany Potok | Osiedle Opieki Społecznej na Naramowicach w Poznaniu | Osiedle GórczynOceń: Czekalskie