Czekalskie


Czekalskie to malownicza, willowa część Poznania, która jest integralną częścią jednostki obszarowej Systemu Informacji Miejskiej (SIM) Osiedle Warszawskie. Osiedle to położone jest w obrębie osiedla samorządowego Warszawskie-Pomet-Maltańskie, co wpływa na jego atrakcyjność i przyjazną atmosferę.

Geograficznie, Czekalskie sąsiaduje z różnymi obszarami Poznania. Na północy graniczy z Osiedlem Warszawskim, na wschodzie z Antoninkiem, a na południu oraz zachodzie z Maltą, w tym z Osiedlem Maltańskim. Ta dogodna lokalizacja sprawia, że Czekalskie staje się popularnym miejscem dla osób szukających spokojnego otoczenia w bliskim sąsiedztwie miejskich udogodnień.

Warto również zaznaczyć, że wciąż często zaliczane jest do Osiedla Warszawskiego, co podkreśla jego silną więź z tą częścią Poznania oraz przywiązanie mieszkańców do lokalnych tradycji.

Granice

Obszar, który nazywamy Czekalskim, obejmuje teren o wyraźnie zdefiniowanych granicach. Jest on ograniczony ulicami: Krańcową na zachodzie, Warszawską na północy oraz Mogileńską na wschodzie. Na południu przyjmuje on granicę z ulicą Czekalską. Poza tymi ścisłymi granicami rozciągają się tereny leśne, które prowadzą w kierunku miejscowości Antoninek oraz Kobylepola.

Powstanie i historia

Na obszarze Czekalskiego, w rejonie ulic Mińskiej i Grodzieńskiej, znajdowała się w zamierzchłych czasach relatywnie rozległa osada, znana z kultury pucharów lejkowatych. Odkrycie pochówku, który pochodził z późniejszej kultury ceramiki sznurowej, miało miejsce na narożniku ulic Krańcowej i Mińskiej. Ponadto, w czasach wczesnej epoki żelaza, na terenie Czekalskiego istniała kolejna osada.

Współczesna zabudowa na tym obszarze zaczęła pojawiać się w latach 20. XX wieku, kiedy to zrealizowano budowę Osiedla Warszawskiego. Jednak znaczny rozwój urbanistyczny Czekalskiego nastąpił dopiero po zakończeniu II wojny światowej. W efekcie, architektura Czekalskiego nie jest szczególnie interesująca, w dominującej części składa się z modernistycznych willi oraz domów szeregowych. Na początku XXI wieku, teren ten przeszedł dogęszczenie zabudowy w postaci niewielkich realizacji budownictwa wielorodzinnego.

Na osiedlu zlokalizowana jest podstawowa szkoła oraz gimnazjum. Na granicy z Antoninkiem znajduje się zajezdnia autobusowa MPK Poznań – Warszawska. Oprócz tego, na terenie osiedla usytuowana jest kaplica, zlokalizowana przy ulicy Mińskiej, która przynależy do parafii Chrystusa Odkupiciela w Poznaniu.

W latach 1954–1990 Czekalskie znajdowało się w granicach dzielnicy Nowe Miasto.

Głaz Pietrzykowskiego

W okolicy budynku szkoły przy ulicy Mińskiej 32 znajduje się Głaz Pietrzykowskiego, który jest ważnym kamieniem pamiątkowym. Pomnik ten, umiejscowiony na niewielkim cokole z granitowej kostki, został wzniesiony na cześć Edwarda Pietrzykowskiego, który był twórcą harcerstwa na Osiedlu Warszawskim.

Na metalowej tablicy umieszczono inskrypcję, która brzmi: Szczep Harcerski im. druha Edwarda Pietrzykowskiego, ur. 3 X 1922 – poległ 1 IX 1939. Jest to symbol pamięci oraz szacunku dla założyciela harcerstwa, a także upamiętnia 50. rocznicę utworzenia tej organizacji na Osiedlu Warszawskim oraz nadania szczepowi imienia jego patrona. Upamiętniająca uroczystość miała miejsce we wrześniu 1982 roku w Poznaniu.

Tuż nad napisem znajduje się krzyż harcerski, który stanowi dodatkowy element Symboliki. Fundatorami tego upamiętnienia byli Hufiec ZHP Poznań Stare Miasto, a za projekt odpowiadały osoby takie jak M. Pietrzykowski oraz E. Smolibowski.

Toponimia

Na obszarze Czekalskiego nazwy ulic wywodzą się prawie wyłącznie z jednej grupy toponimicznej, co podkreśla ich regionalny charakter. Większość z nich odnosi się do miejscowości z różnych części Polski, takich jak Mazowsze, Podlasie, Polesie oraz Grodzieńszczyzna.

Przykłady tych nazw to: Terespolska, Zambrowska, Lidzka, a także Brzeska, co pokazuje bogatą historię i kulturowe związki tego regionu.

Komunikacja

Osiedle jest doskonale skomunikowane dzięki sieci tramwajowej, która jest obsługiwana przez MPK Poznań. W szczególności, tramwaje kursują w kierunku pętli Miłostowo, korzystając z linii numer 6 oraz 8, z przystankami takimi jak Krańcowa, Łomżyńska i Pusta. Ważne jest, że dwa ostatnie przystanki dysponują bezpiecznym przejściem podziemnym, umożliwiającym swobodne przejście pod ulicą Warszawską.

Dodatkowo, mieszkańcy mogą korzystać z dziennej linii autobusowej oznaczonej numerem 157 oraz dwóch linii nocnych: 233 i 245. Linie autobusowe kończą swoją trasę na pętli usytuowanej przy ulicy Mogileńskiej, co stanowi wygodne rozwiązanie dla osób poruszających się po okolicy nocą.

Przypisy

  1. ZbysławZ. Wojtkowiak ZbysławZ., Napisy pamiątkowe miasta Poznania, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2004 r., s. 71.
  2. Jarmila Kaczmarek, Archeologiczne skarby Głównej i Zawad, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/2002 r., s. 9,12.
  3. Mapa jednostek obszarowych Systemu Informacji Miejskiej Poznania.

Oceń: Czekalskie

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:15