Małgorzata Bratek

---

Życiorys

Małgorzata Bratek jest artystką, która wyszła z poznańskiej Wildzie, gdzie zaczęła swoją muzyczną przygodę. Już w czwartej klasie szkoły podstawowej rozpoczęła naukę gry na gitarze klasycznej pod okiem zawodowego muzyka, pana Gąsiorowskiego. Następnie, pod kierunkiem Hieronima Kosmowskiego, kontynuowała edukację w Ognisku Muzycznym im. Kazimiery Rojewskiej. Po ukończeniu nauki w VII Liceum Ogólnokształcącym im. Dąbrówki w Poznaniu, zdecydowała się na studia w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, które zakończyła w 1980 roku.

W wieku zaledwie 14 lat, zaczęła śpiewać wiersze polskich poetów, towarzysząc sobie na gitarze. Jej pierwsze aranżacje powstawały przy tekstach Marii Konopnickiej. Artystka występuje publicznie od 1969 roku, zdobywając uznanie i nagrody w licznych konkursach piosenki poetyckiej. Już na samym początku jej kariery, podczas Festiwalu Piosenki Młodzieżowej w Jeleniej Górze, zdobyła pierwszą nagrodę.

W 1971 roku, jej artystyczne aspiracje zostały docenione na II Wielkopolskich Rytmach Młodych w Jarocinie, gdzie uhonorowano ją Nagrodą Dziennikarzy. W ciągu lat 70. XX wieku była aktywna w klubach studenckich, takich jak Stodoła, Hybrydy, Medyk w Warszawie oraz Żak w Gdańsku, a także Pałacyk w Wrocławiu Pałacyk.

Współpraca z kabaretem Tey, uczestnictwo w projekcie „Wizyta i kwita” oraz działania w Studenckim Komitecie Solidarności w Poznaniu, były kolejnymi ważnymi etapami jej kariery. Oprócz tego, w latach 70. i 80. XX wieku, w jej mieszkaniu na osiedlu Kraju Rad (dziś Wichrowe Wzgórze) spotykali się znani poeci i artyści, m.in. Stanisław Barańczak, Ryszard Krynicki oraz Lech Dymarski.

Bratek stała się czołową postacią opozycji, przepisywała niepublikowane teksty Barańczaka, które następnie zaczęła interpretować muzycznie. W 1977 roku, przez względy polityczne, znalazła się pod cenzurą, co uniemożliwiło jej występy w kraju. Mimo to, w 1979 roku, pod nowym nazwiskiem, zdobyła główną nagrodę na Ogólnopolskich Spotkaniach Zamkowych „Śpiewajmy Poezję”, gdzie zaprezentowała wiersze Barańczaka.

W sierpniu 1981 roku, zadebiutowała podczas I Przegląd Piosenki Prawdziwej w Gdańsku, co doprowadziło do wielu koncertów dla strajkujących robotników. Kolejne nagrody otrzymała na olsztyńskich OSZ „Śpiewajmy Poezję” oraz współpracowała z kościołami i klubami studenckimi, gdzie część z jej występów miała charakter półlegalny.

W 1990 roku zorganizowała koncert poezji Bąka w warszawskim Teatrze Nowym, gdzie również miała przyjemność śpiewać jego wiersze podczas wizyt poety w Poznaniu. W latach 90. zatrudniła się jako dziennikarka i aktywnie działała w Komisji Weryfikującej Funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.

Obecnie, na emeryturze, mieszka w Wieleniu, gdzie od 2017 roku prowadzi Ognisko Muzyczne im. Kazimiery Rojewskiej, a czasem koncertuje, m.in. w Poznaniu. Jest również bohaterką reportażu Jacka Kosiaka pt. Życiorys z gitarą, emitowanego w Radiu Poznań.

---

Oceń: Małgorzata Bratek

---