Piotr Schulz

---

Życiorys

Piotr Schulz urodził się w Poznaniu, lecz swoje pierwsze trzy dekady życia spędził w Luboniu. Jego ojciec, Edward, pełnił funkcję geodety w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu, natomiast matka, Leokadia z domu Spychalska, pracowała jako księgowa w przedszkolu sióstr zakonnych usytuowanym przy kościele św. Jana Bosko. Już w dzieciństwie dostrzegano jego niezwykły talent muzyczny, co zauważył organista z lokalnej świątyni, jak również jego nauczyciel, Józef Gajdziel, który uczył go gry na pianinie.

Podczas nauki w IX Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Libelta w Poznaniu, Schulz wraz z kolegami: Maciejem Wojtasiakiem, Markiem Nowakiem oraz Krzysztofem Janickim, stworzył zespół o nazwie Schody. Grupa ta występowała na różnych imprezach szkolnych oraz w poznańskich klubach muzycznych. Po zakończeniu edukacji, postanowił kontynuować naukę na Politechnice Poznańskiej, wybierając kierunek budownictwo. W międzyczasie, jego zespół przeniósł się do klubu „Sęk”, gdzie grał z nowym basistą, Zbigniewem Owsianem, który był także byłym członkiem zespołu Polne Kwiaty oraz późniejszym szwagrem wokalisty.

Jednak po roku zespół rozpadł się, a Schulz, przy klubie „Agora”, założył nową grupę, w której skład wchodzili: wokalista Krzysztof Janicki, gitarzysta Andrzej Rogal i klawiszowiec Jerzy Zgrzeba. Szereg występów przenieśli następnie do klubu „OdNowa”, gdzie muzycy grali do zakończenia studiów, a więc do 1976 roku. Subsequently, w latach 1978-1981, Schulz współpracował z kabaretem Tey oraz poznańską Orkiestrą PRiTV, pod dyrekcją Zbigniewa Górnego, w której występował jako członek zespołu, a później jako solista. Uczestniczył w zespole wokalnym S-26, który zdobył wyróżnienie na XVII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1979 roku.

Jednym z jego pierwszych istotnych osiągnięć była współpraca z Grażyną Łobaszewską. Ich wspólny występ w piosence „Może za jakiś czas”, zrealizowany podczas XVI Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, otworzył mu drzwi do ugruntowanej kariery muzycznej i przyniósł popularność w kraju. Duet występował na festiwalu opolskim aż trzykrotnie, ostatni raz w roku 1999. Jako członek zespołu Hubert Band, składającego się głównie z muzyków kabaretu Tey, Schulz miał również zaszczyt wystąpić na IV Międzynarodowej Wiośnie Estradowej (5-6.05.1979) i nagrać kilka utworów radiowych.

W jego muzycznej karierze pojawiła się kolejna znacząca piosenka, nagrana wspólnie z Łobaszewską – „Autostradą do słońca”, która stała się polską wersją popularnego przeboju „Fantasy” amerykańskiej grupy Earth, Wind & Fire. Również ten utwór zyskał ogromną popularność w Polsce, a w 1984 roku ukazał się longplay zatytułowany „Solo i w duecie”, który podsumował wczesny okres kariery obydwu artystów.

W 1987 roku, muzyk był członkiem efemerycznej grupy Moment, współtworzonej z Krystyną Prońko oraz Majką Jeżowską, która zdobyła I nagrodę w koncercie Premiery na XXIV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, wykonując piosenkę „Czekamy na wyrok”. Muzyka została skomponowana przez Antoni Kopff, a tekst napisał Jonasz Kofta.

W roku 1988, na rynku pojawił się solowy album wokalisty zatytułowany „Piotr Schulz”, na którym artysta miał duży wkład w tworzenie utworów. Prace nagraniowe z zespołem NARADA oraz innymi muzykami sesyjnymi miały miejsce w studiach Polskiego Radia w Warszawie, Poznaniu oraz Opolu. W szczytowym momencie swojej kariery, utwory tworzyli dla niego m.in.: Zbigniew Górny, Krzesimir Dębski, Aleksander Maliszewski, a teksty były pisane przez autorów takich jak Jacek Cygan, Jonasz Kofta oraz Bogdan Olewicz.

W kolejnych latach, Schulz widniał w telewizyjnych programach autorstwa Zbigniewa Górnego oraz nawiązał współpracę z artystami jazzowymi. Obecnie wykazuje się niezwykłą aktywnością, występując w solowych recitalach, takich jak „The Beatles Story”, oraz w duecie z Anną Polowczyk. Regularnie uczestniczy w koncertach charytatywnych i wspomnieniowych, które mają miejsce w poznańskim klubie Blue Note, biorąc udział w inicjatywach jak „Gramy dla Jarmużka” oraz koncertach upamiętniających Andrzeja Ellmana, jak również „60 lat poznańskiego rock 'n’ rolla”.

Życie prywatne

W 1974 roku Piotr Schulz połączył swoje życie z Teresą Owsian, z którą doczekał się trójki dzieci: dwóch synów, Michała i Jacka, oraz córki, Katarzyny. W 1978 roku rodzina Schulzów zamieszkała w Poznaniu, po przeprowadzce z Lubonia.

---

Oceń: Piotr Schulz

---