Samuel Henryk Merzbach

Około 1816 roku Samuel przeprowadził się do Warszawy, gdzie rozpoczął swoją karierę zawodową jako praktykant w księgarni Natana Glücksberga. W 1830 roku wspólnie z bratem Zygmuntem otworzył księgarnię przy ulicy Miodowej. Właśnie tam jego inicjatywy przyczyniły się do powstania wypożyczalni oraz czytelni, które stały się miejscem spotkań wielu pasjonatów literatury.

W 1820 roku Merzbach zaprezentował swoją twórczość literacką, wydając tomik poetycki pod tytułem Sträusschen von Elkana M. Engel nebst Blümchen. W okresie powstania listopadowego Samuel aktywnie wspierał dążenia wolnościowe, a jego księgarnia stała się centrum literackim. Był świadkiem wydarzeń historycznych i sprzedaży zakazanych dzieł, w tym dzieł Słowackiego oraz Poezji Mickiewicza, co przyczyniło się do jego reputacji. W późniejszych latach uzyskał zezwolenie na wydanie zbioru dzieł Mickiewicza, co nie spotkało się z przychylnością konkurencji, która nawoływała do bojkotu jego wydawnictwa.

Wśród jego publikacji znajdują się:

• Księga Świata,
• Muzeum Domowe,
• seria Gabinet powieści i romansów,
• pisma Klementyny Hoffmanowej.

Merzbach był żonaty z Justyną Giwartowską, która żyła w latach 1810-1887. Po jego śmierci, Samuel zmarł bezpotomnie, a jego majątek przeszedł w ręce Banku Polskiego. Ostatnie dni spędził w Warszawie, gdzie został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 20, rząd 11).