Daria „Duśka” Trafankowska, urodzona 5 stycznia 1954 roku w Poznaniu, to postać, która zapisała się w historii polskiej kultury i sztuki. Zmarła 9 kwietnia 2004 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny.
Była to nie tylko aktorka telewizyjna i teatralna, ale także utalentowana lektorka, która zyskała uznanie w środowisku medialnym jako prezenterka telewizyjna oraz dziennikarka radiowa. Jej wszechstronność sprawiała, że odnajdywała się w różnych formach sztuki, zasługując na miejsce w sercach polskiej widowni.
Życiorys
Daria Trafankowska ukończyła studia aktorskie w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi w 1979 roku. Krótko po ukończeniu edukacji, dołączyła do Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, gdzie zyskała doświadczenie jako adeptka sztuki teatralnej. Rozwijając swoje pasje, Trafankowska była także aktywna jako lektorka oraz dziennikarka radiowa.
Od 1979 roku, jej życie zawodowe związało się z warszawską sceną teatralną. Początkowo dołączyła do Teatru Pantomimy w Warszawie oraz Rozgłośni Harcerskiej, a w późniejszym czasie związała się z Teatrem Narodowym, gdzie występowała do 1981 roku. Następnie, Trafankowska rozpoczęła współpracę z Teatrem Powszechnym, co umożliwiło jej dalszy rozwój talentu aktorskiego.
W latach 1995–2000, Trafankowska wraz z Januarym Brunovem prowadziła teleturniej matematyczny dla dzieci pt. „Szalone liczby” emitowany na antenie TVP2. Ta rola pozwoliła jej zdobyć popularność wśród młodszej widowni.
Na szerszą skalę, Daria Trafankowska zyskała uznanie jako Danusia Dębska w serialu „Na dobre i na złe”, gdzie wcielała się w postać siostry oddziałowej. Niestety, jej życie zakończyło się przedwcześnie z powodu raka trzustki. Została pochowana 15 kwietnia 2004 roku na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 207-4-5.
Upamiętniając jej osiągnięcia, od 2009 roku jedno z warszawskich skwerów nosi jej imię, co jest dowodem uznania dla jej wkładu w kulturę polską.
Życie prywatne
Daria Trafankowska, utażowiona w życiu zawodowym i osobistym, była żoną znanego reżysera Waldemara Dzikiego, z którym przeżyła czas pełen artystycznych wyzwań. Para doczekała się syna, Wita, który również swoją przyszłość związane ma z filmem.
Wartym odnotowania jest fakt, że Daria często pojawiała się w filmach, które były reżyserowane przez jej męża. Wśród wielu ról, które zagrała, szczególne miejsce zajmuje postać Marianny Kolbe, matki Maksymiliana Marii Kolbe, w filmie „Życie za życie. Maksymilian Kolbe” z 1991 roku. Warto dodać, że w rolę młodego Maksymiliana wcielił się jej syn, Wit, co stawia ich w unikalnej relacji zarówno na planie, jak i w życiu realnym.
Role teatralne
Daria Trafankowska to uznana artystka teatralna, która zdobyła serca widzów dzięki różnorodnym rolom na scenie. Jej wszechstronność i talent słyną z wielu premierowych produkcji.
- Iwona, księżniczka Burgunda,
- Ferdydurke,
- Wariacje Goldbergowskie,
- Wesele.
Role filmowe i telewizyjne
Daria Trafankowska znana jest z rozległej i różnorodnej kariery aktorskiej, w której wystąpiła w licznych filmach i produkcjach telewizyjnych. Poniżej przedstawiamy niektóre z jej najważniejszych ról.
- 1976 – Anka Karaszkiewicz w „Zdjęcia próbne”,
- 1976 – Kasia Kozakiewicz w „Polskie drogi”,
- 1977 – nowo przyjęta asystentka Anny w „Coś za coś”,
- 1978 – Hanka, córka sołtysa w „Ślad na ziemi”,
- 1978 – pielęgniarka w „Spirala”,
- 1980 – Jadźka, siostra Wiktora w „Dom”,
- 1981 – sierżant Elka Winiarska w „Bołdyn”,
- 1982 – Małgosia w „Noc poślubna w biały dzień”,
- 1983 – sąsiadka Jakuba w „Stan wewnętrzny”,
- 1983 – opiekunka z TPD w „Niedzielne igraszki”,
- 1984 – dziewczyna wydająca jedzenie po koncercie w „Rok spokojnego słońca”,
- 1986 – siostra Klara w „Inna wyspa”,
- 1986 – mama Piotra w „Cudowne dziecko”,
- 1990 – Jurczyk, pani z kuratorium w „Ucieczka z kina „Wolność””,
- 1991 – Anka, siostra Janusza w „Koniec gry”,
- 1993 – kobieta czekająca na cud w „Kraj świata”,
- 1994 – żona Roberta w „Polska śmierć”,
- 1995 – Małgorzata Piotrowska, psychiatra w „Tato”,
- 1996 – Yvonne Gouin w teatrze TV „A piekło, Isabelle?”,
- 1999 – gospodyni domu – bazy grupy pościgowej w „Moja Angelika”,
- 1999–2004 – oddziałowa Danuta Dębska-Tretter w „Na dobre i na złe”,
- 2000 – bufetowa w „Wyrok na Franciszka Kłosa”.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Adam Ziajski | Roman Wilhelmi | Sławomir Misiurewicz | Hanna Banaszak | Zbigniew Taszycki | Bogumił Andrzejewski | Olga Sawicka (tancerka) | Jerzy Mańkowski (pisarz) | Aleksander Mikołajczak (aktor) | Andrzej Iskra (muzyk) | Maksymilian Braun | Romuald Gantkowski | Szymon Komasa | Joanna Opiat-Bojarska | Antoni Woykowski | Natasza Goerke | Grzegorz Stróżniak | Patryk Mogilnicki | Maria Pinińska-Bereś | Samuel Henryk MerzbachOceń: Daria Trafankowska