Stanisław Soldenhoff

---

Życiorys

Stanisław Soldenhoff był osobą o bogatym życiorysie, synem Maksymiliana i Marii z Kałamajskich. W okresie przed II wojną światową zakończył czteroklasową szkołę w Poznaniu. Po tragicznej śmierci ojca, który został zamordowany przez Gestapo, rodzina Soldenhoffów została przesiedlona do Generalnego Gubernatorstwa, obejmującego Warszawę oraz wieś w pobliżu Radomia. W 1945 roku trafił do Torunia, gdzie rozpoczął nowy etap swojego życia.

W 1948 roku ukończył w Toruniu egzamin dojrzałości. Dalsza edukacja prowadziła go do Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, gdzie w 1952 roku zakończył studia prawnicze na Wydziale Prawno-Ekonomicznym. Po uzyskaniu dyplomu podjął pracę na uczelni. Rok 1958 był dla niego przełomowy; ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim i zaczął pracę jako starszy asystent w Katedrze Filozofii. W 1965 roku, na podstawie rozprawy napisanej pod kierunkiem prof. Marka Fritzhanda zatytułowanej „System etyki W.D. Rossa”, uzyskał stopień doktora.

Postępując dalej w karierze akademickiej, w 1965 roku został docentem oraz kierownikiem Katedry Filozofii i Myśli Społecznej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, a na tym stanowisku pracował aż do 1976 roku. W kolejnych latach stanął na czele Zakładu Etyki w Instytucie Nauk Społecznych UMK oraz pełnił funkcję kuratora Zakładu Filozofii w tym samym Instytucie do 1980 roku. Na emeryturę przeszedł w 1991 roku.

Stanisław Soldenhoff uznawał się za myśliciela marksistowskiego. W swojej karierze opublikował wiele znaczących prac naukowych, takich jak „O intuicjonizmie etycznym. Obowiązek i wartość w systemie W.D. Rossa” (PWN, 1969), „Wprowadzenie do etyki” (PWN, 1972) oraz „Człowiek i wartości moralne”, we współautorstwie ze Zdzisławem Jerzym Czarneckim (Wydawnictwo Lubelskie, 1989).

Stanisław Soldenhoff był również promotorem 15 doktoratów, w tym m.in. prac: Jan Dębowski: „Problematyka nauki polskiej w publicystyce neotomistycznej” (1972), Włodzimierz Tyburski: „Myśl etyczna pozytywizmu polskiego” (1974) oraz wiele innych, które przyczyniły się do rozwoju polskiej myśli filozoficznej.

W uznaniu jego osiągnięć, Soldenhoff otrzymał szereg odznaczeń, w tym Medal Komisji Edukacji Narodowej w 1974 roku, Złoty Krzyż Zasługi w 1976 roku oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1984 roku. Zmarł 25 stycznia 2019 roku, a jego ostatnia droga wytyczona została na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu, gdzie został pochowany 30 stycznia 2019 roku.

---

Oceń: Stanisław Soldenhoff

---