Dom Muthów na Minikowie w Poznaniu

Dom Muthów to wyjątkowy przykład architektury, która rozwijała się pod ręką zamożnych rolników zamieszkujących wsie w okolicach Poznania. Wiele z tych osób miało korzenie bamberskie, co dodatkowo wzbogaca historię tej lokalizacji. Obecnie w Poznaniu przetrwało niewiele takich budynków, przez co Dom Muthów w Minikowie wyróżnia się swoją okazałością, nawiązując do stylu dworów wielkopolskiego ziemiaństwa. Elementem charakterystycznym architektury są dwie kolumny, które wspierają ganek oraz balkon, nadając mu elegancki wygląd.

Na miejscu obecnego domu, w XVIII wieku, mieszkała rodzina Ganowiczów. Następnie, w pierwszym dziesięcioleciu XIX wieku, teren został przekazany majorowi Gustawowi Meimerowi, który zyskał go za mężny udział w wojnach napoleońskich. To on zbudował dwór oraz zabudowania gospodarcze, które pełniły ważną rolę w tym historycznym kompleksie. W końcu XIX wieku całość zakupu dokonał Michał Drozdowski, przeznaczając ją jako posag dla swojej córki Marii, która poślubiła bambra Wojciecha Muthem (ur. 1872). Muth nie tylko rozbudował gospodarstwo, lecz także dokupił ziemię, rozszerzając swoje tereny do 126 ha i przebudował dwór, nadając mu nowy kształt.

W 1928 roku gospodarstwo przypadło synowi Mutha, Marianowi, który związał się z Mirosławą Loga. Niestety, podczas II wojny światowej rodzina Muthów była wysiedlona przez Niemców do Generalnego Gubernatorstwa. Po wojnie, pomimo powrotu, ich majątek został zajęty przez państwo, co skłoniło ich do osiedlenia się w Toruniu.

W międzyczasie zabudowania gospodarcze stały się siedzibą różnych przedsiębiorstw, takich jak Szklarbud, aż w końcu zostały rozebrane. Dom Muthów przez lata był zamieszkiwany przez różne rodziny kwaterunkowe. Warto również wspomnieć, że przez jakiś czas mieszkał tam wybitny chirurg poznański, prof. Janusz Sowier. Warto dodać, że dom przeszedł pewne przekształcenia, w tym przeniesienie wejścia z południowej strony na stronę północną.