Dwór na Rudniczem w Poznaniu

---

Charakterystyka

„Dwór na Rudniczem, który został wzniesiony na początku XIX wieku, jest niewątpliwie jednym z ciekawszych obiektów architektonicznych w regionie. Obejmuje on nie tylko sam dwór, ale także dom w podwórzu, stajnię oraz toalety, które zachowały swój pierwotny kształt. W roku 1926 do obiektu dobudowano dodatkowe pomieszczenia.

Interesującym aspektem jest fakt, że stajnia była wykorzystywana przez konie armii napoleońskiej podczas ich inwazji na Moskwę. Potwierdzają to dokumenty, które można odnaleźć w Archiwum Państwowym.

W parku otaczającym dwór umieszczona jest figura Matki Boskiej, a sam park charakteryzuje się bogatym starodrzewem, w skład którego wchodzą głównie klony, topole, kasztanowce, dęby oraz lipy, osiągające wysokość do 30 metrów. W jego obrębie rośnie również około stuletnia jabłoń, a także niewielki staw, zwany glinianką, z wysepką i kładką. W pobliżu znajduje się źródełko, które stanowi malowniczy element tej przestrzeni. Warto wspomnieć, że wcześniej na terenie parku funkcjonowała cegielnia, która po jej likwidacji ustąpiła miejsca kortowi tenisowemu (aktualnie nieistniejącemu).

W historii tego miejsca dwór i folwark Rudnicze przeszły w ręce różnych właścicieli. Wśród nich był ksiądz Ignacy Cwojdziński, który został zamordowany w 1869 roku. Następnie majątek przeszedł w posiadanie Edwarda Ephraima, żydowskiego przedsiębiorcy. Po jego emigracji do Niemiec w 1919 roku, dobra te zakupił dr Zygmunt Szymański, filozof, który zmodernizował cegielnię; była ona jednym z większych zakładów w okolicy, dając zatrudnienie około 100 pracownikom.

W trakcie II wojny światowej majątek zajęty został przez bałtyckiego Niemca, Paula Boehma. Dr Szymański został wysiedlony do Żabikowa, oddalonego o trzy kilometry, a jego rodzina pozostała w folwarku. Zięć Szymańskiego, Wacław Komorowski, przyjął obowiązki kierownika gospodarstwa rolnego.

Po wojnie dr Szymański wrócił do swojego dworu, gdzie odbudował cegielnię. To właśnie w tej cegielni produkowano różnorodne kształty cegieł, które wykorzystywane były do odbudowy najważniejszych obiektów zabytkowych regionu, takich jak katedra poznańska. W 1950 roku władze PRL przejęły zarząd cegielnią, a w 1953 roku znacjonalizowały ją wraz z folwarkiem, jednak pozwoliły na dalsze mieszkanie właścicieli w dworze. To w nim zamieszkiwała córka Szymańskiego, Bronisława Komorowska, a rodzina Komorowskich jest właścicielem obiektu do dnia dzisiejszego.

Dojazd do tego malowniczego miejsca odbywa się ulicą Wykopy, prowadzącą od Głogowskiej. Warto jednak zaznaczyć, że nie docierają tu żadne linie komunikacji publicznej, co sprawia, że miejsce to staje się jeszcze bardziej kameralne i urokliwe.

---

Oceń: Dwór na Rudniczem w Poznaniu

---