Kościół św. Kazimierza w Poznaniu

Kościoły

Kościół św. Kazimierza, który znajduje się w malowniczej dzielnicy Śródka w Poznaniu, to barokowa świątynia oraz zespół poklasztorny o znaczącej wartości historycznej i architektonicznej. Obecnie kościół ten jest częścią parafii polskokatolickiej, która kontynuuje tradycje i zwyczaje spiritualne związane z tym miejscem.

Zarówno architektura, jak i atmosfera tego miejsca przyciągają zarówno mieszkańców, jak i turystów pragnących poznać bogatą historię Poznania oraz przyjrzeć się pięknym detalom barokowego stylu. W przyszłych krokach warto zgłębić więcej informacji na temat jego znaczenia w lokalnej społeczności i kultury religijnej.

Historia

Kościół św. Kazimierza, zlokalizowany w Poznaniu, został ufundowany przez Łukasza Szeligę Niemojowskiego dla franciszkanów reformatów, których przybycia do miasta zainicjował bp Wojciech Tolibowski w roku 1657. Architektoniczną wizję świątyni stworzył Krzysztof Bonadura Starszy, który nadzorował budowę od 1663 roku. Po jego odejściu w 1673 roku, rolę tę przejęli Jerzy Catenazzi oraz Krzysztof Bonadura Młodszy. Prace budowlane zakończono w 1685 roku.

W latach 1693–1704 kasztelan przemęcki, Jakub Piotr Gocłowski, ufundował klasztor reformatów, który usytuowano przy Kościele św. Kazimierza na Śródce. W podziemiach tego kościoła spoczywał on razem z małżonką Elżbietą z Mycielskich. Dawniej w przestrzeni klasztoru oraz kościoła znajdowały się ich portrety, które upamiętniały ich życie i działalność.

W związku z problemami natury geologicznej, jakie występowały na Górze Kawalerskiej, gdzie zlokalizowany był kompleks, gwardian Jakub Suwaliński (1749-1752) podjął działania mające na celu wzmocnienie północnej ściany świątyni. Rodziło to ryzyko związane z podmywaniem konstrukcji przez wody gruntowe.

W 1804 roku Prusacy przeprowadzili kasatę klasztoru, w wyniku której budynki klasztorne przekształcono w szpital wojskowy. Od 1805 funkcjonowało tu seminarium nauczycielskie. W 1806 roku miejsce to znów używane było jako szpital wojskowy, tym razem dla żołnierzy francuskich, oraz, od 1809, dla polskich. Po wojnie, kompleks budynków ponownie przemieniono w seminarium nauczycielskie. W 1847 roku obiekty przekazano Zakładowi dla Głuchoniemych.

W 1931 roku kościół przeszedł gruntowną renowację pod kierunkiem Stanisława Smogulnickiego. Jednak w wyniku działań wojennych w 1945 roku jego dach uległ zniszczeniu. Renowacja trwała w latach 1959-1961, co przywróciło mu dawny blask. W dniu dzisiejszym, w budynkach po klasztornych, zlokalizowany jest Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Głuchych, a kościół pozostaje w obrębie parafii Kościoła Polskokatolickiego.

Opis

Kościół jest jednonawową, barokową świątynią, z węższym prezbiterium, które zakończone jest prostą ścianą. Fasada budynku zdobiona jest sześcioma pilastrami, a nad wejściem znajduje się figura św. Kazimierza. W najwyższej części fasady umieszczono Oko Opatrzności, co dodaje całości charakterystycznego wyrazu.

Wnętrze kościoła utrzymane jest w jednolitym, rokokowym stylu. Ściany wypełniają zdwojone pilastry, które podkreślają jego elegancję. W centralnej części znajduje się ołtarz główny z przedstawieniem sceny ukrzyżowania, na którym widni są Jan Ewangelista oraz Matka Boża. Poniżej, antepedium zdobi płaskorzeźba, która przedstawia apoteozę św. Kazimierza z XVIII wieku.

W lewym ołtarzu bocznym możemy zobaczyć XVII-wieczne obrazy Matki Boskiej oraz Dysputę dominikanina z reformatą, natomiast w prawym ołtarzu znajduje się obraz św. Stanisława, oraz nowoczesna kopia ikony Matki Boskiej Częstochowskiej. Całość dopełniają rokokowe konfesjonały oraz ambona, które w znacznej mierze przyczyniają się do atmosfery tego miejsca.

Tuż obok kościoła wznosi się klasztor, który jest czteroskrzydłowym budynkiem o prostokątnym planie. Od południa przylega do niego niewielki wirydarz, oferujący odwiedzającym chwilę wytchnienia w otoczeniu zieleni.

Przed świątynią znajduje się kapliczka Bożej Męki, znana wcześniej jako kapliczka św. Kazimierza, datowana na początek XVIII wieku, będąca kolejnym elementem wzbogacającym historiczny krajobraz tego miejsca.

Parafia św. Kazimierza w Poznaniu

Kościół św. Kazimierza w Poznaniu jest ważnym miejscem dla społeczności polskokatolickiej, a jego historia jest powiązana z działalnością parafii, która nosi to samo imię. Szczegóły dotyczące tej parafii można znaleźć w osobnym artykule: Parafia św. Kazimierza w Poznaniu oraz w artykule o św. Kazimierzu.

Warto zaznaczyć, że początki parafii sięgają 1947 roku, kiedy to nabożeństwa odbywały się w kaplicy przy ul. Grunwaldzkiej 46. Miejsce to zostało przydzielone przez Wydział do Spraw Wyznań w Poznaniu. Z biegiem czasu, bo 19 sierpnia 1952 roku, kaplicę przeniesiono do budynku przy ul. Tadeusza Kościuszki 90, które zostało udostępnione przez Prezydium Rady Narodowej w Poznaniu.

Transformacja lokalizacji parafii miała miejsce 4 czerwca 1973 roku, kiedy to przeniesiono ją do obecnego kościoła przy ul. Bydgoskiej 4. Tam też, na mocy dekretu biskupa elekta Waleriana Kierzkowskiego, parafia otrzymała swoją aktualną nazwę, wezwanie św. Kazimierza.

Liturgia w tej świątyni sprawowana jest w każdą niedzielę o godzinie 10:30. Aby znaleźć parafię, można skorzystać z adresu: ul. Bydgoska 4B/2, 61-127 Poznań.

Przypisy

  1. Poznań – Boża Męka na Śródce. [dostęp 30.01.2016 r.]
  2. a b „Cisza w klasztorze”, Informator Samorządowy Aglomeracji Poznańskiej, 01.03.2014 r., s. 9, ISSN 2080-315X.

Oceń: Kościół św. Kazimierza w Poznaniu

★★★★★
Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:9