Kościół św. Anny w Poznaniu

---

Historia

Kościół św. Anny w Poznaniu został wzniesiony w latach 1905–1907 jako świątynia dla łazarskiej gminy ewangelickiej, znanej początkowo jako kościół Chrystusa, po niemiecku Christuskirche. Ten wyjątkowy projekt stworzył architekt Oskar Hossfeld. W okresie międzywojennym świątynia weszła w skład parafii Ewangelickiego Kościoła Unijnego, jednak po zakończeniu II wojny światowej, od 1 kwietnia 1945 roku, zaczęła pełnić rolę kościoła rzymskokatolickiego.

Kościół zbudowany jest w stylu ceglastym, poniżej pokryty łupkiem, a częściowo wzniesiony jest z ciosów granitowych. Od wschodu do wejścia prowadzi portyk z trzema eleganckimi portalami. Wysoka wieża z zegarem wyrasta na wysokość 48 metrów, a przedsionek kościoła ozdobiony jest niesamowitym sklepieniem kryształowym. Wnętrze świątyni, o maksymalnych wymiarach równych 35 m x 25 m, przykrywa sklepienie gwiaździste, a w „ramionach krzyża” obecne są krzyżowo-żebrowe sklepienia znajdujące się na wysokości do 15 metrów nad posadzką.

W latach 1953–1957 wnętrze przeszło gruntowną przebudowę, w ramach której usunięto między innymi boczne empory. Z tego okresu pochodzi także piękna polichromia autorstwa Wacława Taranczewskiego, przedstawiająca życie św. Anny, św. Joachima oraz ich córki Marii. Cennymi elementami wyposażenia kościoła są chrzcielnica z XIX wieku, która jest kopią gotyckiej chrzcielnicy z Bambergu, oraz brązowy żyrandol – odbicie XV-wiecznego żyrandola z jednego z norymberskich kościołów. Zachowały się również witraże z pierwotnego wystroju, które w prezbiterium przedstawiają Chrzest w Jordanie, Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie. Rozeta, znajdująca się w kościele, pochodzi z frankfurckiego warsztatu Ottona i Rudolfa Linnemanów.

Dodatkowo, w nawie bocznej można zobaczyć pięć płaskorzeźb, które przedstawiają wydarzenia z życia Chrystusa. Zostały one przeniesione z dawnej ambony i wykonał je Cirillo Dell’Antonio, nauczyciel snycerki ze szkoły w Cieplicach Śląskich. Krucyfiks, który zdobił niegdyś ołtarz główny, obecnie znajduje się na belce tęczowej dodanej w latach 90. XX wieku, natomiast pięć rzeźb aniołów z pierwotnego ołtarza umieszczono na balustradzie chóru muzycznego.

W prezbiterium aktualnie zlokalizowana jest rzeźba św. Anny i Maryi, która powstała w 1996 roku z rąk Eugeniusza Olechowskiego. Po lewej stronie, w bocznym ołtarzu, znajduje się figura Matki Boskiej Bolesnej w koronie cierniowej. Prawy ołtarz zdobi XVIII-wieczny obraz Ecce Homo, przywieziony przez uchodźców z Kresów Wschodnich w 1945 roku, wykonany w srebrnej sukience. Między bocznymi ołtarzami a prezbiterium umieszczono obrazy: po lewej stronie Matkę Boską Nieustającej Pomocy oraz tablicę upamiętniającą sybiraków, a po prawej stronie obraz Miłosierdzia Bożego oraz Matkę Boską Ostrobramską.

Nawach bocznych znajdują się rzeźby: św. Józefa z Dzieciątkiem, stworzona przez Czesława Woźniaka oraz figura św. Antoniego Padewskiego autorstwa Eugeniusza Olechowskiego. Pod chórem muzycznym są obrazy przedstawiające św. Teresę z Lisieux i św. Tadeusza Judy, a także tablica upamiętniająca członków 8. Drużyny Harcerskiej im. Stefana Batorego w Poznaniu-Łazarzu. Z trzech empory pozostała tylko jedna, która obecnie pełni rolę chóru muzycznego; umieszczone tam organy pochodziły z zakładów Schlag und Söhne ze Świdnicy, a ich montaż miał miejsce w latach 50. XX wieku, na miejsce zlikwidowanej empory północnej.

Na terenie kościoła znajdują się także dwa dodatkowe budynki. Przy ulicy Limanowskiego znajduje się pastorówka z 1907 roku, która współcześnie pełni rolę plebanii. Natomiast przy ulicy Matejki zbudowano budynek w 1911 roku, który pierwotnie służył zborowi, a obecnie funkcjonuje jako dom katolicki.

Interesującym faktem jest, że w tym właśnie kościele Anna Jantar związała się węzłem małżeńskim z Jarosławem Kukulskim.

---

Oceń: Kościół św. Anny w Poznaniu

---