Palmiarnia Poznańska

---

Historia

Palmiarnia Poznańska, wzniesiona w roku 1911, znajduje się na obszarze dawnych terenów Ogrodu Botanicznego, obecnie znanego jako Park Wilsona w Poznaniu. Początkowo budynek charakteryzował się murowaną konstrukcją oraz dużymi powierzchniami przeszklonymi, zajmując 534 m². Z biegiem lat, w 1924 roku dodano system szklanych ogrodów, a dwa lata wcześniej uruchomiono pierwsze wystawowe akwarium w Polsce. Rok 1929 przyniósł powstanie nowego, większego budynku, który miał powierzchnię 1694 m², stworzony przez wybitnego architekta Stefana Cybichowskiego.

Obecność roślin, jak również ryb, owadów i gadów, zdobiły jego siedem pawilonów. Niestety, podczas II wojny światowej palmiarnia ucierpiała znacząco. W wyniku alianckiego nalotu w 1941 roku doszło do wybuchu bomby, co skutkowało wybiciem szyb i zniszczeniem wielu cennych eksponatów. Zima 1941/1942 przyniosła jeszcze gorsze straty, ponieważ pozbawiła życia wiele roślin, w tym całą kaktusiarnię oraz dział tropikalny. W momencie zakończenia wojny, palmiarnia była w 90% zrujnowana.

Jednak już w 1945 roku rozpoczęto działania mające na celu odbudowę obiektu. Dzięki częściowo uratowanym zbiorom oraz roślinom przywiezionym z różnych zakątków kraju, 20 kwietnia 1946 odnowiono niemal wszystkie pawilony, gdzie dział roślinności pustynnej i wodnej udostępniono dopiero w roku 1947. Pierwszym krokiem była glassing new main segment of the building, w którym przeniesiono ocalałe rośliny. Palmiarnia otrzymała także znaczące dary, w tym kolekcję agaw od Uniwersytetu Poznańskiego oraz palmy, draceny i sagowce, przekazane przez mieszkańców Sulechowa.

W 1961 roku Międzynarodowe Targi Poznańskie przekazały dawną szklarnię, co pozwoliło zwiększyć powierzchnię palmiarni do 2528 m². Po pewnym czasie, niestety, rdzewiejąca konstrukcja musiała zostać zamknięta dla zwiedzających 11 kwietnia 1978 roku, lecz m.in. z powodów naukowych kolekcja była wciąż pielęgnowana. W 1982 roku podjęto decyzję o budowie nowego obiektu, a 9 czerwca 1983 roku wmurowano kamień węgielny. Prace przebiegły metodą obudowy, czyli tworzenia nowych pawilonów wokół starych z zachowaniem wszystkich istniejących roślin.

W 1989 roku ruszył montaż nowej stalowej konstrukcji pawilonu akwariowego. Palmiarnia Poznańska ponownie zaprosiła odwiedzających 1 października 1992 roku. Przez niemal pięćdziesiąt lat dyrektorem instytucji był Zbigniew Wągrowski (1942-2016), który zakończył swoją pracę pod koniec 2014 roku. Od 1 września 2015 roku nowym dyrektorem został Przemysław Szwajkowski.

---

Oceń: Palmiarnia Poznańska

---