Szkoła przy ul. Prądzyńskiego 53 w Poznaniu

Zespół budynków szkolnych usytuowany jest w formie kilku pawilonów, które są rozmieszczone wokół centralnego dziedzińca. Obiekty te, znane z dawnej XI Volksschule, zostały zaprojektowane przez architekta Fritza Teubnera, przy współpracy z Waldmannem. Budowa trwała od 1909 do 1913 roku. W zamyśle architektonicznym zakładano stworzenie sześciu pawilonów, które miały służyć zróżnicowanym grupom wiekowym, podobnie jak to miało miejsce w przypadku szkoły przy ul. Różanej.

W rezultacie wzniesiono gmach centralny, dwa pawilony dydaktyczne oraz salę gimnastyczną z pomieszczeniami gospodarczymi i mieszkanie dla woźnego, co znacząco wzbogaca oferowane przez szkołę warunki szkoleniowe.

Ważnym elementem estetycznym budynku jest motyw kratownicy z betonu strunobetonowego, który pojawia się na elewacjach. Całość została pokryta cegłą licową, a elementy betonowe jasno otynkowano. Dodatkowo, w płycinach międzyokiennych umieszczono mozaiki, które nawiązują do ornamentów renesansowych. Dachy budynków, zwieńczone czterospadowymi konstrukcjami o dużym nachyleniu, nadają obiektom charakterystyczny wygląd.

W bliskim sąsiedztwie szkoły można znaleźć wiele interesujących miejsc, takich jak Rynek Wildecki, który jest lokalnym centrum życia sąsiedzkiego, oraz dawny Zakład Sacré-Coeur, który jest ważnym punktem medycznym w regionie. Taka koncentracja instytucji edukacyjnych i zdrowotnych sprawia, że okolica jest dynamicznie rozwijającym się obszarem Poznania.